Strona:Dramaty małżeńskie by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No209 p2 col1.png

 — Podzielimy się na połowę, jak zawsze?...
 — Naturalnie...
 — Czy nie znajdujesz przypadkiem, drogi przyjacielu, że taki podział jest niesprawiedliwym?.
 — Nie może być niesprawiedliwym, ponieważ jednakowa suma nam wypada — odrzekł kasyer.
 — Przepraszam, po sprawiedliwości mnie się należy dwie trzecie, ponieważ cały ciężar pracy mnie się dostaje.
 — Tak, lecz gdyby nie moje wskazówki, to twoja praca nicby nie znaczyła, a następnie, gdybym ja nie zajął się eskontowaniem weksli, to tyleby miały wartości, co prosta bibuła...
 — O! ty masz na wszystko odpowiedź...
 — Bo tak jest rzeczywiście.
 — Dajże mi choć cokolwiek na rachunek przypadających mi pięciu tysięcy...
 — Ile potrzebujesz?
 — Jak najwięcej. Jestem kompletnie goły...
 — Przewidziałem twoje żądanie i choć sam jestem w tej chwili w strasznych opałach, przygotowałem się, aby ci dogodzić.
 Herman Vogel otworzył pugilares, wyjął kilka asygnat i podał koledze.
 — Masz dwa tysiące franków — dodał.
 — Dziękuję.
 — Otrzymasz resztę przy oddaniu mi weksli i czeków 27 b. m....
 — Niech i tak będzie, ale wierzaj mi, pomyśl o moim projekcie... Będzie to lepsze, niż te małe obrywki, które nawet pragnienia nie zaspakajają...
 — Pomyślę... pomyślę, przyrzekam ci... Teraz