Strona:Dramaty małżeńskie by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No218 p2 col3.png

ażeby zarobek był uczciwym... Mam potrzebę niejednę, te pewna, ale pomimo to nie handluję sumieniem...
 — Twoje sumienie nic nie ucierpi...
 — Zgoda zatem!... Co trzeba zrobić?...
 — Odnieść list...
 — Znam się na tem!... Zanim zostałem handlarzem ulicznym, stałem jako posłaniec na rogu przedmieścia Montmartre. Doręczałem czułe bileciki różnym paniom, a zawsze w ten sposób, iż zazdrośnik niedomyślał się niczego...
 — Nie spotkasz się z zazdrośnikiem...
 — Tem gorzej... Mężulkowie oszukani, to rzecz zabawna!... Cóż robić, obywatelu, rozumiesz przecie, jestem kawalerem... Daleko trzeba iść z tym listem?...
 — Pięćdziesiąt kroków...
 — Za taki kurs sto su pan ofiaruje? No, toś pan hojny!... Skarżyć się na pana nie będę. A teraz, jeżeli łaska, proszę o rozkazy, i o wskazanie drogi...
 — Spojrzyj-no wewnątrz ogrodzenia...
 — Już patrzę...
 — Czy widzisz czwarty z brzegu szalecik, w głębi na prawo?
 — Ten z dużym krzakiem różanym, okrytym kwiatami?
 — Ten sam...
 — Cóż zatem?
 — Masz oto ten list, a tutaj sto su.
 — Dziękuję ci, obywatelu...
 — Idź, zadzwoń u furtki... a gdy otworzy ci