Strona:Dramaty małżeńskie by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No226 p1 col2.png

de Rochegude, rozwścieczony niepowodzeniem, nie zechce uważać się za pobitego i że zapragnie odwetu... Lada chwila pocznie działać, tylko, że dążyć będzie do celu innemi już drogami...
 — Wielki Boże! — jęknęła Walentyna. — Przerażenie moje zatem nie jest bez podstawy!...
 — Tak odparł Vogel — o tyle jednak, o ile nie byłoby sposobów uchronienia pani od rozpustnego dżentelmena.
 — Znajdą się zatem?
 — Bez wątpienia!
 — Masz pan już jakie?
 — Jak dotąd mam jeden tylko jedyny...
 — Skuteczny?
 — Najzupełniej...
 — I raczysz mi go pan wskazać?
 — W tej chwili.
 — Mów pan zatem, panie Hermanie, błagam cię o to... oszędź mi strapień i ukój smutne przeczucia moje...,
 — Przeczucia to płonne i natychmiast z nich otrząsnąć się potrzeba, skoro niebezpieczeństwo zażegnane i nie istnieje na teraz wcale.
 Jeżeli hrabia de Rochegude trwać będzie w w niecnych zamiarach swoich, to tutaj przyjdzie po panią, wszak prawda?...
 Walentyna skinęła główką potwierdzająco, Vogel zaś ciągnął dalej:
 — Potrzeba tedy, aby hrabia i jego agenci stracili drogę, aby ślady pani, tak zatarte zostały, iżby odnalezienie ich stało się niepodobieństwem.