Strona:Dramaty małżeńskie by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No245 p2 col1.png

runkach, była dlań przyjemnością prawdziwą. — Ubiorę się i zaraz ruszam w drogę...
 W dziesięć minut, nie był już w istocie w Bas-Meudon.
 Vogel zjadł obiad w towarzystwie Walentyny i Klaruni.
 Nie miał apetytu i zupełnie żadnej potrawy nie dotknął prawie, starał się atoli być przyjemnym i słodkim, co młodą kobietę w zachwyt wprowadzało; przypisywała tę zmianę wczorajszemu zwierzeniu swojemu.
 — Źle go osądziłam — myślała. — Lepszym jest, niż się zdaje... powróci mi serce swoje...
 Około ósmej, Herman odprowadził obydwie siostry na pierwsze piętro.
 — Czy skończyłeś ową pilną robotę, o której wspominałeś? — zapytała Walentyna.
 Kasyer odpowiedział potwierdzająco.
 Walentyna dodała:
 — Mówiłeś bodaj o jakichś prawnikach, którzy przyjadą tu dziś wieczorem... Czy to tak rzeczywiście, czy mi się tylko zdawało?...
 — Tak jest rzeczywiście...
 — Kiedy przybędą?
 — Za godzinę może...
 — Czy Marieta ma pozapalać światła w salonie?
 — Nie... ja sam to zrobię.
 Po krótkiem milczeniu rzekł:
 — Uprzedzam cię, żem jest zupełnie innego zdania, niż ci, którzy tu przybędą. Uprzedzam cię, że może przyjść do gorącej sprzeczki pomiędzy na-