Strona:Dramaty małżeńskie by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No258 p3 col2.png

 — Cóż pan porabia obecnie?
 — Zjadam trzecią sukcesyą... Wuj, na którego wcale nie liczyłem i który za życia w najgwałtowniejszej potrzebie nie dałby mi był stu luidorów — zapisał mi sto tysięcy dukatów... To akurat tyle, że wystarczy na trzy lata...
 Więc pan przejesz te trzykroć sto tysięcy liwrów?
 — Będą tacy, co je wspólnie ze mną przejadać będą i w ostatnia dniu trzeciego roku będziemy najzupełniej na czysto.
 — A następnie?
 — Następnie? — otrzymam zapewne jaki nowy spadek, czwarty, potem piąty, szósty i tak dalej... To mój fach, kochany hrabio... Ale co się pan tak wpatrujesz w tamta drogę?...
 — Nie wpatruję się, tylko szukam...
 — Szuka pan kogo?...
 — Tak...
 — Przepraszam za niedyskrecyą... ale mężczyzny czy kobiety?...
 — Nie mogę nie być szczerym względem pana... Czekam na kobietę..:
 — Ładną?
 — Tak mi się przynajmniej zdaje...
 — Pokażesz mi ją pan, gdy będzie przejeżdżać, a zanim mnie opuścisz, ażeby jej towarzyszyć, dasz, mi swój adres, bo pragnę koniecznie, abyśmy zobaczyli się jeszcze...
 — Oto moja karta... — odpowiedział Vogel.
 — A oto moja... — odparł wesoły młodzieniec, podając bilet wizytowy z adresem.