Strona:Dramaty małżeńskie by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No260 p3 col1.png

 — Czuję, ze mi niedobrze...
 — Może gorąco?...
 — Być może..
 — Może pani pragnie wyjść na chwilę z salonu?...
 — Nie mogłabym kroku postąpić...
 Markiza wyjęła z kieszeni flakonik kryształowy.
 — Oto — rzekła — bardzo silne sole angielskie, niech pani powącha... To panią orzeźwi zaraz..
 Walentyna skinęła głową, przyłożyła flakonik do nosa i silnie wciągnęła w siebie zapach eteryczny.
 Skutek okazał się natychmiastowo.
 Zaraz swobodniej odetchnęła.
 Słabe kolory wystąpiły na policzki.
 Zdołała nareszcie zebrać myśli.
 — Waryatką jestem, czy co?... — pomyślała sobie. — Co to za bezsensowna obawa? Czyż do tego stopnia słabą mam głowę, ażeby mnie jakieś podobieństwo, zapewne tylko w imaginacyi mojej istniejące, nabawiło takiego przestrachu?... Gdyby to nie było bolesne, śmiesznem byłoby naprawdę... Wstydzę się sama siebie...
 Pani de Simeuse śledziła bacznym wzrokiem hrabinę.
 — Lepiej już pani? — powiedziała.
 Walentyna odparła z uśmiechem:
 — O! daleko mi lepiej... Zresztą to nie ważnego... Za chwilę nie pozostanie już ani śladu z tej nagłej niedyspozycyi...
 — A jam się już bardzo przestraszyła...