Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1887 No266 part8.png

czącemi oczkami, wychylało się w tej chwili z poza szyb klasowych, aby podziwiać cudne konie i świecące herby.
 W takich wypadkach piekielna zazdrość paliła naszę Joasię.
 Ogarniała ją dla tych dawnych przyjaciółek nienawiść niezwyciężona.
 I szeptała z goryczą:
 — Ach, kiedyż nadejdzie ten dzień, w którym zaćmię ich swoją niezrównaną pięknością, w którym zaimponuję im przepychem!...
 Że nie od niej zależała odpowiedź na te pytanie, załamywała ręce i płakała ze złości...
 Co rok stara już bardzo i prawie niedołężna margrabina, przyjeżdżała na akt szkolny uroczysty i zabierała młodą dziewczynę obdarzoną nagrodami i wieńcami do Auteuil na wakacye.
 Joasia nie lubiła margrabiny i nic na świecie nie wydawało jej się nudniejszem, nad te kilka tygodni spędzonych w Folie-Normand.