Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1887 No269 part4.png

mie ją, pokocha i poprosi o jej rękę.
 — Widzisz przecie, że ci wszyscy co tak się o to niby ubiegali, cofnęli się jeden za drugim.
 — Bo byli to ludzie małej inteliegencyi i nieosobliwego serca... Ten, na którego czekam... zjawi się prędzej czy później...
 Gaston potrząsnął głową.
 — Wątpisz?.. — zawołała z oburzeniem Blanka.
 — Nie tylko wątpię... ale mam zupełną pewność, że się nie ziszczą te nadzieje.
 — I na czemże polega ta pewność?
 — Na błędnej całkiem drodze po której idziemy. Te występy Joasi na salonach paryzkich, to rzecz prawdziwie opłakana!... Wiara w to, że jej majestatyczna piękność, rozbudzi w kimś wielką miłość, to więcej niż niedorzeczność.. Dzisiaj o takiej miłości można słyszeć zaledwie na scenie. To też — daję ci słowo, że próżne są twe zabiegi, złudne oczekiwania... Trzeba się zabrać do rzeczy zupełnie inaczej...
 — Uczynię wszystko co każesz, tylko daj mi wskazówki jak mam postępować...
 — Najprzód wypada nam porozu-