Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1887 No273 part5.png

ta, siadały właśnie do stołu w chwili, gdy wchodził do sali jadalnej.
 Pocałował matkę, uśmiechnął się do Blanki i nie spojrzał wcale na sierotę, w obawie, aby się nie zmieszała.
 Mylił się naturalnie najzupełniej.
 Przedziwnie piękna komedyantka, nie obawiała się wcale o siebie.
 Nie była nigdy bodaj spokojniejszą.
 Oczy z pod długich rzęs nie patrzały nigdy tak pogodnie i skromnie.
 Ani jej spojrzenie, ani jej całe zachowanie się nie zdradzało tego wzruszenia gwałtownego, jakiego doświadczała, albo raczej, jakie kłamała przed chwilą.
 Śniadanie trwało krótko i nie było wcale ożywione.
 Margrabina matka, nie wiele zwykle mówiąca, dzisiaj więcej była jeszcze milczącą.
 Gaston nieodzywał się prawie także, Biance pilno było uwolnić się jak najprędzej a nie myślała wcale o podtrzymaniu rozmowy.
 Tylko jedna Joanna wyglądała jak zwykle, tylko ona jedna była jak zwykle uprzedzającą dla wszystkich.
 Podano herbatę, którą podług zwy-