Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1887 No275 part8.png

u matki... a może i Joasia była tam także.
 Przypuszczenie było prawdopodobnem, Blanka jednak potrząsnęła głową.
 — Nie... nie!... Jeżeli są razem, to z pewnością nie u matki.
 Opanowana na nowo smutnem przeczuciem, ze ściśniętem sercem oddaliła się w głąb parku.
 Teraz była przekonaną, że jej podejrzenia zamienią się w rzeczywistość.
 Ale za jakąbądź cenę chciała się dowiedzieć prawdy.
 Przeszła większą połowę ogrodu, krokiem wolnym, potykając się co chwila — jak skazany na śmierć prowadzony.
 Zagłębiała się umyślnie w najciemniejsze aleje, domyślała się bowiem, że takiego właśnie ustronia musieli wyszukać sobie zakochani, ażeby ukryć zbrodnię swoję.
 Ale nie słyszała nic oprócz bicia własnego serca, oprócz odgłosu własnych kroków i szmeru wody.
 Zmęczona dwugodzinnem prawie bezowocnem poszukiwaniem, miała już powracać do pałacu, gdy w tem, przypadkiem, znalazła się obok groty, któ-