Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1888 No3 part10.png

kie przedsiębrał przeciwko temu środki...
 — Ależ kochany Raymondzie — wykrzyknął śmiejąc się hrabia — cóż to za dzika znowu filozofia.
 — Nie wierzę w cnotę kobiet, a że posiadam rozum logiczny i nic przed sobą nie ukrywam... — wiedziałem coby mnie czekało w razie ożenienia i nie chciałem nigdy zrobić tego głupstwa...
 — To bardzo rozsądnie z twojej strony i margrabia Castella, byłby bardzo dobrze zrobił, gdyby był rozumował tak samo i tak samo postępował...
 — Założyłbym się, żeś hrabia w drodze się zapoznał z jego żoną.
 — I wygrałbyś zakład mój drogi...
 — Miałem zatem najzupełniejszą racyę w tem wszystkiem, co mówiłem przed chwilą...
 — Nie mogę spierać się oto... — Zobaczyłem hrabinę przypadkowo... uderzyła mnie jej piękność, zakochałem, się szalenie i po pewnym czasie stałem się najszczęśliwszym z ludzi...
 — A margrabia?...
 — Margrabia uważał mnie za najlepszego swego przyjaciela, bo umiałem mu się przypodobać, dzięki czemu pomimo całej podejrzliwości, nie dostrzegał co się koło niego działo...