Przejdź do zawartości

Biblia Gdańska/Księgi Ezdraszowe 6

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki


Biblia Gdańska - Stary Testament - Księgi Ezdraszowe

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10


ROZDZIAŁ VI.


I. Daryusz Notus, znalazłszy wyrok Cyrusów, pozwala budować kościół 1 — 7. II. i potrzeb wszystkich do budowania, i do ofiar, do nabożeństwa dodawać Starostom pod gardłem rozkazuie 8 — 13. III. Kościół dokończony i poświęcony 14 — 17. IV. Kapłani i Lewitowie postanowieni 18. V. Lud, który przyszedł z niewoli, święto prześcia obchodzi 19 — 22.
Tedy Król[1] Daryusz rozkazał, aby szukano w Bibliotece między skarbami tamże złożonymi w Babilonie.
2. I znaleziono w Achmecie na zamku, który iest w ziemi Medskiéy, księgi iedne, a taka była zapisana w nich pamięć.
3. Roku pierwszego Cyrusa Króla Król Cyrus wydał wyrok o domu Bożym, który był w Ieruzalemie, aby był dom zbudowany dla mieysca, gdzieby ofiary sprawowano; aby téż grunty iego były wybudowane, wysokość iego na sześcidziesiąt łokci, a szerokość iego na sześcidziesiąt łokci.
4. Trzy rzędy z kamienia wielkiego, a ieden rząd z drzewa nowego, a nakład z domu królewskiego dawany będzie.
5. Nad to i naczynia domu Bożego, złote i śrebrne, które był zabrał[2] Nabuchodonozor z kościoła, który iest w Ieruzalemie, a przeniosł do Babilonu, niech wrócą, aby się dostały do kościoła, który iest w Ieruzalemie, na mieysce swe, i złożone były w domu Bożym.
6. Przetoż teraz Tattenay Starosto za rzeką! z Setarbozenaim, i z towarzyszmi twymi, i Afarsechayczycy, któryście za rzeką, ustąpcie ztamtąd.
7. Dopuśćcie, żeby był budowan ten dom Boży od Książęcia Żydowskiego, i od starszych Żydowskich, aby ten dom Boży zbudowali na mieyscu swém.
II. 8. Odemnie téż wyszedł wyrok o tym, cobyście mieli czynić z starszymi tych Żydów przy budowaniu tego domu Bożego; to iest, aby z maiętności królewskich, z dochodów, które są za rzeką, dawano bez omieszkania nakład mężom tym, aby nie przestawali.
9. A ile potrzeba i wołów, i baranów, i baranków na całopalenia Bogu niebieskiemu, zboża, soli, wina, i oliwy na rozkazanie Kapłanów, którzy są w Ieruzalemie, aby im dawano na każdy dzień, a to bez omieszkania;
10. Aby mieli zkąd ofiarować wonne kadzenia Bogu niebieskiemu, i aby się modlili za zdrowie królewskie,[3] i synów iego.
11. Nad to uczyniony iest ode mnie dekret: Ktobykolwiek wzruszył to przykazanie, aby wyięto drzewo z domu iego, i aby ie podniesiono, a na nim go obieszono, a dom iego aby był gnoiewiskiem dla tego.
12. A Bóg, który tam uczynił mieszkanie imieniowi swemu, niech zniszczy każdego Króla i naród, któryby ściągnął rękę swą na odmianę i skazę tego domu Bożego, który iest w Ieruzalemie. Ia Daryusz uczyniłem ten dekret; bez omieszkania niech będzie wykonany.
13. Tedy Tattenay, Starosta za rzeką, i Setarbozenay, i towarzysze ich według tego, iako rozkazał Król Daryusz, tak uczynili bez omieszkania.
III. 14. A starsi Żydowscy budowali i szczęściło się im według proroctwa Haggieusza Proroka, i Zacharyasza,[4] syna Iddy; i budowali i dokonali za rozkazaniem Boga Izraelskiego, i za rozkazaniem[5] Cyrusa, i Daryusza, i Artakserksesa, Królów Perskich.
15. I dokończony iest on dom trzeciego dnia miesiąca Addar; a ten był rok szosty panowania Daryusza Króla.
16. Tedy synowie Izraelscy, Kapłani i Lewitowie, i inni z ludu, którzy przyszli z więzienia, poświącali on dom Boży z radością;
17. A ofiarowali przy poświącaniu onego domu Bożego, cielców sto, baranów dwieście, baranków cztery sta, i kozłów z kóz na ofiarę za grzéch za wszystkiego Izraela, dwanaście według liczby pokolenia Izraelskiego.
IV. 18. I postawili Kapłany w rzędziech swych, i Lewity w przemianach swoich nad służbę Bożą w Ieruzalemie, iako napisano w księgach[6] Moyżeszowych.
V. 19. Obchodzili téż ci, co przyszli z niewoli, święto[7] prześcia czternastego dnia miesiąca pierwszego.
20. Bo się oczyścili Kapłani i Lewitowie iednostaynie, wszyscy byli oczyścieni; przetoż ofiarowali baranka święta prześcia za wszystkie, którzy przyszli z niewoli, i za bracią swoię Kapłany, i za siebie samych.
21. A tak iedli synowie Izraelscy, którzy się wrócili z niewoli, i każdy, który się odłączył od sprosności narodów onéy ziemi do nich, aby szukał Pana, Boga Izraelskiego.
22. I obchodzili święto uroczyste praśników przez siedm dni z radością, przeto że ie Pan był rozweselił, a obrócił serce Króla Assyryyskiego do nich, aby zmocnił ręce ich w robocie około domu Bożego, Boga Izraelskiego.





 Ezd 5 Ezd 6 Ezd 7