Przejdź do zawartości

Biblia Gdańska/Księgi Iozuego 4

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki


Biblia Gdańska - Stary Testament - Księgi Iozuego

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24


ROZDZIAŁ IV.
I. Bóg na pamiątkę cudu swego, świeżo uczynionego, dwanaście kamieni w
Iordanie wystawić kazał 1 — 17. II. Iordanskie wody wpadli w brzegi swoie 18. 19. III. Iozue dwanaście drugich kamieni wyniesionych z Iordanu na rozkazanie Pańskie w Galgal postawił 20 — 24.

A gdy się wszystek lud przeprawił za Iordan, (bo rzekł był Pan do Iozuego, mówiąc:
2. Obierzcie sobie[1] z ludu dwanaście mężów, po iednym mężu z każdego pokolenia,
3. I rozkażcie im, mówiąc: Weźmiycie sobie ztąd z pośrzodku Iordanu, z tego mieysca, gdzie stały nogi Kapłanów porządnie, dwanaście kamieni, które z sobą wyniosłszy postawicie na stanowisku, gdzie będziecie leżeć przez tę noc.)
4. Tedy wezwał Iozue dwanaście mężów, które był wybrał z synów Izraelskich, po iednym mężu z każdego pokolenia.
5. I rzekł do nich Iozue: Idźcie przed skrzynią Pana, Boga waszego, w pośrzodek Iordanu, a weźmiy każdy kamień ieden na ramię swoie według liczby pokolenia synów Izraelskich,
6. Aby to było na znak między wami, gdyby potym[2] pytali synowie wasi mówiąc: Co wam znaczy to kamienie?
7. Tedy im powiecie, iż się rozstąpiły wody w Iordanie przed skrzynią przymierza Pańskiego; albowiem gdy szła przez Iordan, rozstąpiły się wody Iordańskie; i będzie to kamienie na pamiątkę synom Izraelskim aż na wieki.
8. I uczynili tak synowie Izraelscy, iako rozkazał Iozue, i wzięli dwanaście kamieni z pośrzod Iordanu, iako mówił Pan do Iozuego, według liczby pokolenia synów Izraelskich, a zanieśli ie z sobą aż do stanowiska, i tam[3] ie złożyli.
9. Iozue téż wystawił dwanaście kamieni w pośrzod Iordanu, na mieyscu, kędy stały nogi Kapłanów, niosących skrzynię przymierza, które tam zostały aż po dziś dzień.
10. A tak Kapłani niosący skrzynię stali w pośrzod Iordanu, aż się wypełniło to wszystko, co był rozkazał Pan Iozuemu mówić do ludu według wszystkiego, co był przykazał Moyżesz Iozuemu. Spieszył się tedy lud, i przeszedł Iordan.
11. I stało się, gdy wszystek lud przeszedł, że téż przeszła i skrzynia Pańska i Kapłani przed oblicznością ludu.
12. Przeszli téż synowie Rubenowi, i synowie Gadowi, z połową pokolenia Manasesowego, zbroyno przed syny Izraelskimi, iako[4] im był powiedział Moyżesz.
13. Około czterdziestu tysięcy ludu zbroynego przeszło przed Panem do boiu na pola Ierycha.
14. Dnia onego, wywyższył Pan Iozuego przed oczyma wszystkiego Izraela, i bali się go, iako się bali Moyżesza po wszystkie dni żywota iego.
15. Potym rzekł Pan do Iozuego, mówiąc:
16. Rozkaż Kapłanom, niosącym skrzynię świadectwa, aby wystąpili z Iordanu.
17. I rozkazał Iozue Kapłanom, mówiąc: Wystąpcie z Iordanu.
II. 18. I stało się, gdy wystąpili Kapłani, niosący skrzynię przymierza Pańskiego, z pośrzodku Iordanu, a stanęły stopy nóg Kapłanów na suszy, wróciły się wody Iordańskie na mieysce swoie, a płynęły, iako przed tym, we wszystkich brzegach swoich.
19. A lud, wyszedłszy z Iordanu dziesiątego dnia miesiąca pierwszego, położyli się obozem w Galgal ku stronie wschodniéy Ierycha.
III. 20. A dwanaście onych kamieni, które wynieśli z Iordanu, postawił Iozue w Galgal.
21. I rzekł do synów Izraelskich, mówiąc: Gdy spytaią synowie wasi potym oyców swoich, mówiąc: Co znaczy to kamienie?
22. Tedy oznaymiycie synom waszym, mówiąc: Po suszy przeszedł Izrael ten Iordan;
23. Albowiem osuszył Pan Bóg wody Iordańskie przed wami, ażżeście przeszli, iako uczynił Pan, Bóg wasz,[5] morzu czerwonemu, które wysuszył przed nami, ażżeśmy przeszli;
24. Aby poznali wszyscy narodowie ziemi rękę Pańską, że można iest, żebyście się bali Pana, Boga waszego, po wszystkie dni.





 Ioz 3 Ioz 4 Ioz 5