Przejdź do zawartości

Boża przędza

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Elwira Korotyńska
Tytuł Boża przędza
Pochodzenie Wierszyki dla dzieci
Skarbnica Milusińskich Nr 83
Wydawca Wydawnictwo Księgarni Popularnej
Data wyd. 1933
Druk Sikora
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron

BOŻA PRZĘDZA

Zajaśniało słonko, zajaśniało Boże,
Gdy polną drożyną, szła Maryś nieboże
Na dziecinie tylko podarta koszulka,
Którą szyła niegdyś zmarła jej matulka.

Drży mała sierotka, pędzi gąski białe
A nożyny z zimna popękane całe.
Ujrzała ją z niebios Pani litościwa
I pajączki prządki do siebie przyzywa.
— Uprzędźcie mi nici dla tej sieroteńki
A utkam koszulkę dla mej Marysieńki.
Przędą prządki przędą — nitkę bieluteńką
I u stopek kładą przed Bożą Mateńką.
Utkała Maryja koszulkę dziecinie,
A, co pozostało — niech z wichrem popłynie...
Na dwory, na chaty rzuca przędzę białą,
Oplatując drzewa, pola i wieś całą,
Łapią nić wróbelki dla swoich pisklątek,
Wyścielają gniazdka dla swych niebożątek.
A mała sierotka aż klaszcze w rączęta
I woła w zachwycie. — O Matuchno święta!



Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Elwira Korotyńska.