Przejdź do zawartości

Do Polki robiącej szarpie

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Ernest Buława
Tytuł Do Polki robiącej szarpie
Pochodzenie Krople czary. Część druga
Wydawca Paweł Rhode
Data wyd. 1865
Druk A. Th. Engelhardt
Miejsce wyd. Lipsk
Źródło Skany na Commons
Inne Cała część druga
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
Do Polki robiącej szarpie.

Schylona w myślach, z zasmuconą twarzą,
Jak anioł smutku, co tęskni w niebiosa,
Ty szarpie robisz... a łzy ci się ważą
U powiek smętnych, jak na lilii rosa...
I łzę nie jedną w tych szarpiach dostrzeże,
Anioł boleści — co Polski rycerzom
Do ran je kładzie — a Polski rycerze
Znów się ocucą, wierni swym przymierzom —
O Polko! Polko! w walce bracia twoi
I tyle gromów! a tyś duchem zbrojna,
Cześć twego serca archanielskiej zbroi —
Idziesz przez piekła jak anioł spokojna!...
O Polko! Polko! gdyby na ojczyzny
Rany, te pieśni taki balsam miały,
Jak szarpie twoje na rodaków blizny...
Jeszcze by łzy się w oku odszukały!...
Szarpiami pieśni: z nitek serca krwawych,
A gdy się kończą — serce wyszarpane!
Gdyby na braci dusze, męką łzawych
Przyniosły ulgę... choć na jednę ranę...
Serce z radości by się odrodziło
Do potęg, jako chleb ewanieliczny.
Jak gwiazda życia nad ludu mogiłą,
Na nowych tonów akord seraficzny...
Więc pod twe stopy jak wieniec piołunu
Rzucam je — sercem przyjmij z ręki brata —
Patrz!... tam po chmurach przebiegł wąż piorunu
I nowym torem pójdzie strumień świata!...


1863.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Władysław Tarnowski.