Przejdź do zawartości

M. Arcta Słownik Staropolski/E (całość)

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Antoni Krasnowolski
Władysław Niedźwiedzki
Tytuł Słownik Staropolski
Wydawca M. Arct
Data wyd. ok. 1920
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
E.

Eberman, p. Oberman.

Eblis, iblis (z arab.), zły duch u mahometan.

Ebor (łac. ebur), kość słoniowa.

Ecować, p. Hecować.

Edeński, rajski, niebieski.

Efod (z hebr.), humerał, czyli chustka wkładana przez księdza na ramiona pod ornat.

Egreta, kita z piór albo drogich kamieni.

Egzacerbacja (łac.), podrażnienie, rozjątrzenie.

Egzagierować (łac.), przesadzać, blagować, łgać.

Egzakcja (łac.), przymusowy pobór podatków.

Egzaktor, 1) poborca ceł i podatków; 2) kwatermistrz.

Egzempcja, egzemcja, egzemt, egzempta, 1) przywilej uwalniający od obowiązku prawem nakazanego: 2) wykup majątku w zastaw oddanego.

Egzempt, egzent (łac.), uwolniony od jakiejś powinności.

Egzolucja (łac.), zapłata.

Egzorbitancja, eksorbitancja (z łac.), wykroczenie przeciw prawu, wybryk.

Egzorta (łac. exhortatio, napomnienie), przemowa religijna, zwłaszcza mowa pogrzebowa.

Egzul, egzulant (łac.), wygnaniec, banita.

Egzulka, wygnanka.

Ejnał, p. Hejnał (już po ejnale, już po hejnale: już po harapie, już po wszystkim).

Ekscytarz, co wzbudza, budzi, pobudza, budziciel, pobudziciel.

Ekspugnacja (łac.), zdobywanie.

Ekspurgacja (ł.), oczyszczenie z zarzutu, usprawiedliwienie.

Ekstenuacja (łac.), 1) przedłużenie; 2) dzierżawa dóbr królewskich jako zapewnienie długu.

Ekstorsja (łac.), wymuszanie.

Ekswinkulacja (ł.), uchylenie się, uwolnienie się.

Ekswiscerować (łac)., wycieńczać, wyczerpywać, zniszczyć, zrujnować.

Ekswota, wota, przedmioty ofiarowane do kościoła na mocy ślubu.

Ekwitacja (łac.), jazda konna.

Elear, p. Eljer.

Elefant (z grec.), słoń.

Elektuarjum, elektwarz, elekwarz (z greck.), lekarstwo złożone, gęste.

Elemozyna, elimozna (gr.), jałmużna.

Elemozynarz, jałmużnik.

Eljer, elear, heljer, haljer, żołnierz idący do bitwy przed resztą wojska, dla dania zaczepki nieprzyjaciołom, harcownik.

Empirejski, rajski, niebiański, b. rozkoszny.

Eneada (grec.), dziewiątka.

Enkawstw (z greck.), inkaust, atrament.

Ergocista, uparcie dysputujący.

Erogować (łac.), wyprosić co u kogo.

Erszt (z niem. erster — pierwszy), herszt, wódz bandy rozbójniczej.

Esklander, esklandra (fr.), zgorszenie, skandal.

Eskwibelka, strzelba myśliwska.

Estampa (franc.), rycina, miedzioryt.

Estyma, estymacja, poważanie, szanowanie.

Etalaż (fr.), wystawa towarów przed sklepem.

Ewanielijski, ewangielicki.

Ewazja (ł.), odparcie zarzutu, usprawiedliwienie.

Ewekty (ł.), cła od wywozu; handel wywozowy.

Ewenjencja (łac.), wychodźtwo.

Ewerman, p. Oberman.

Ewirat, eunuch, trzebieniec.

, eże, iż, aż.

Eżby, iżby.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki.