Przejdź do zawartości

Na śmierć Adama Pługa

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Marya Konopnicka
Tytuł Ludziom i chwilom
Podtytuł X. Na śmierć Adama Pługa
Pochodzenie Poezye wydanie zupełne, krytyczne tom VI
Wydawca Nakład Gebethnera i Wolfa.
Data wyd. 1915
Druk G. Gerbethner i Spółka
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
X. NA ŚMIERĆ ADAMA PŁUGA[1].


Odszedł od nas święty Pański!
Jeszcze blaski za nim wieją,
Jeszcze dźwięczy pieśń anielska...
Odszedł z wiarą i z nadzieją!

Miłość — tę zostawił z nami,
Wierny ludziom, wierny ziemi...
— Odszedł od nas święty Pański
Ścieżynami gwiaździstemi,

Gdzie odchodzą prości, czyści,
Urzeczeni przez tęsknotę,
Seraficzni gdzie lutniści
Nawiązują struny złote...

Gdzie się w zorzach wysrebrzają
Czarne puchy ziemskiej nocy,
Gdzie odchodzą męczennicy
I wyznawcy i prorocy...

Z narodowych krynic ducha,
Z łanów naszych, z chaty proga,
Poszła jemu prosto w niebo
Jasna ścieżka, polna droga...


Poszła jemu życia miedza,
Okwitniona cierniem, głogiem...
Odszedł od nas święty Pański,
Owionięty odszedł Bogiem!








  1. Adam Pług (Antoni Pietkiewicz) ur. 1823, um. 2 listopada 1903 — poeta, powieściopisarz i publicysta człowiek rzadkiej prawości i dobroci serca.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Maria Konopnicka.