Przejdź do zawartości

Nie przeszkadzaj!

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Ada Negri
Tytuł Nie przeszkadzaj!
Pochodzenie tomik Niedola
ze zbioru Niedola. Burze
Wydawca nakładem Bronisława Natansona
Data wyd. 1901
Druk W. L. Anczyc i sp.
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Maria Konopnicka
Źródło Skan na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron

NIE PRZESZKADZAJ!

Jeśli kiedy, zadumana,
Twych miłosnych słów nie chwycę,
Jeśli płoną moje oczy,
Jeśli bledną usta, lice, —

Jeśli, jak w zapamiętaniu,
Chylę myślom ciemną głowę, —
Nie przeszkadzaj, bo ja wtedy
Widzę jasne światy nowe!

Wskróś rozdartych mgieł tam wstaje
Słońce nagie i radosne,
Biorąc w uścisk swój wszechmocny
Kraj zaklęty w mirt i wiosnę.

Z sianokosów, z zbożnych łanów,
Co jak morze się kołyszą,

Z szumu dębów i cyprysów,
Z oaz tchnących świeżą ciszą;

Z czarnych borów, co na wichrze
Wyją pieśń swą oszalałą;
Z dreszczu żądzy i rozkoszy,
Co odnawia ziemię całą, —

Słyszę, słyszę, jak wzlatują,
Wśród potężnych skrzydeł bicia,
Tryumfalne tchy przyszłości,
Nowej siły tchy — i życia!

Kwitną róże i nadzieje
Na ołtarzach ideału...
Kwitną plony prac, uniesień,
Wiedzy, czucia i zapału.

Krew nie płynie, nie zatapia
Bolejącej ziemi łona:
Wojna, wiedźma bezlitosna,
Opuściła już ramiona.

Ugasł zniszczeń szał. Ostatnia
Pękła z hukiem gdzieś armata...
W dzikich polach, w walki dymie,
Pieśń bojowa już nie lata.

Cały świat — jedna ojczyzna...
Wszystkie ludy — czeladź boża;
Uroczysty hymn pokoju
Brzmi od morza aż do morza.

Bucha para, z ziem niepłodnych
Jasny lemiesz ostrzem błyska,
Rozgrzmiewają machin huki,
Czerwienieją hut ogniska.




Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Ada Negri i tłumacza: Maria Konopnicka.