Przejdź do zawartości

Sabała/VIII

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Andrzej Stopka Nazimek
Tytuł Sabała
Podtytuł Portret, życiorys, bajki, powiastki, piosnki, melodye
Wydawca L. Zwoliński i Spółka
Data wyd. 1897
Druk Drukarnia Narodowa
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
VIII.

T

Tak było:
Kié — prosem piéknie — Pàniezus stworzył świat, to sie obeźràł, ośmiàł sie i tak se pedziàł:
— Barz jà to sićko dobrze porobiéł. Ino nie wiém, cý sie mojemu Jadàmowi nie bee kotwić, bo je sàm — haj.
Trza mu końcem sprawić jakom zabàwkę, coby sie ś niom przý casie zabawił, coby mu sie nie kotwiło.
Tak se pedziàł Pàniezus.
I dobrze nie barzo, zawołàł:
— Jadamie, hybàjze haw!
Jadàm przýseł, ale mu sie straśnie łydki zacyny trząść, bo sie Pàniezusa stranie bał — haj.
— Lýgaj! — padà mu Pàniezus.
Jadàm pilno na pościél lóg, ale se pomyślàł:
— Ę, bedzie cosi, bedzie źle — i łydki zacyny mu mocniej dygotać.
Pàniezus porusàł na pościeli ręcami nad nim, toz to pilno usnon.
Wyjon pote — prosem piéknie — skłàdak z tórbki i wyrżnon mu we śnie ziobro.
Ale to było straśnie brzýdźkie i masne, tozto prasnon na brzyzek, coby oskło.
Djascý nadali psa. Zakradła się kanalijà, łap ziobro i w uciekaca ś nim do dźwiérzý raju.
Pàniezus łap kija i daléj za nim.
Ale pies wàrtki, a Pàniezus stary i nimóg go dolecieć i hycić, coby mu ziobro wydàr.
Lecom, lecom, jaze przýlatujom do dźwiérzý raju, a pies juz był we dźwiérzak.
Toz to Pàniezus wàrtko kopnon dźwiérze.
Dźwiérze sie na zàworkę zaparły, uciény psu ogon, ale pies uciók — haj.
I dobrze nie barzo, co Pàniezus nie robi, wzion tén ogon pote, obeźràł, zgniéwàł sie i pedziàł tak:
— Cekàj ino ty. Ja ci i tak pokàzem, zek cosi kajsi wàrt.
Toz to zgniéwał sie, łapił ogon i z tego ogona stworzył babe — haj.
Temu to, prosem piéknie ik miłości, wielgie panie ogony nosom u sukniów.
Ciągnie ta wej swój do swojego i ràd go widzi — haj.
Ta — padà — i psy som jest bez ogonów, ale nase kudlàki, białe, owcarskie, co owce pasujom, to ik majom.
Ony sie moze pokociéły przedtém, abo od inyk psów. Cý jako?

separator poziomy


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Andrzej Stopka Nazimek.