Przejdź do zawartości

Sonety Wagnerowskie/Parsifal

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Stuart Merill
Tytuł Parsifal
Pochodzenie Przekłady
z poetów obcych
Wydawca „Gazeta Polska”
Data wyd. 1899
Druk J. Sikorski
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Antoni Lange
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron

2. Parsifal.

„Chwała ci, Parsifalu! stróżu Grala święty,
Królu, którego skroń dziś Monsalvat dziedziczy!“
I wolnem Alleluja brzmi chór tajemniczy,
Płynąc na ideału tron w lazury — wzięty.

Parsifal na marmurach krzyżem rozciągnięty —
W złotej zbroi — ubóstwia dziś — rycerz dziewiczy,
Znak odkupienia — Rubin, co się błyskawiczy
Skrami przez ściany urny, z kryształu wyciętej.

Z szczytu, gdzie milkną echa psalmów i organów,
Gołąbka — w aureoli królestw niewidzalnych,
Z rozwartem pada skrzydłem wprost na hełm królewski.

Cień. Lecz okno purpurą maluje kapłanów,
Schylonych w wielkiej grozie światów idealnych —
I .. o, ten odgłos cytar i sen arf niebieski!




Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Stuart Merrill i tłumacza: Antoni Lange.