Przejdź do zawartości

Strona:Anioł Stróż Chrześcianina Katolika.djvu/347

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

przystępując z największą pokorą z świętą Weroniką do obmycia łzami twarzy Twojéj ubóstwionéj, serdecznie upraszając, żebyś wyraził tęż samę twarz Twoję najświętszą na sercu mojém, na któréj piękność zapatrując się, mógłbym ujść wszelkiéj grzechowéj szpetności. Amen.

Ojcze nasz. Zdrowaś Marya.

V. Jezu Chryste ukrzyżowany,
R. Zmiłuj się nad nami.


STACYA VII.
Jezus powtónie pod krzyżem upada.

Postąpi daléj, nosąc krzyża brzemię,
Jezus kochany, wtém pada na ziemię,
W bramie sądowéj drzewem obalony
Leży zemdlony.

Leje się źródłem krew z najświętszéj głowy,
Gdy krzyż uderzył o wieniec cierniowy,
Ztąd nowa boleść Jezusowi memu
Na pół żywemu.

V. Wielbimy Cię, Panie, i błogosławimy Tobie,