Strona:Czary i czarty polskie oraz wypisy czarnoksięskie.pdf/139

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

albo czarownictwo, dziwne czyniące skutki, z umową z czartem wyraźną albo dómyślną. Tej czartowskiej: magii Sadducaei, i Democritus, Aristoteles, Averroes nie przyjmowali, negując czartów na świecie, a tym samym grzesząc przeciw Pismu Świętemu. Nie jest to gratia gratis dana od Boga, ta magia, według niektórych mniemania, bo się jej uczyć potrzeba i pewne czynić ceremonje. Nie jest od dobrego anioła administrowana ani od dusz zmarłych, gdyż anioł i dusza nie dają się czcią Bogu przyzwoitą wenerować, jak czarci czynią. Gdy przez wyraźne pactum czarnoksiężnik w postaci widzialnej czyni z czartem kontrakt, pretenduje czart, aby się zaprzał wiary Świętej, chrzest odwołał, a czart, palcem dotykając czoła jego, pokazuje zmyślnie, że chrztu świętego charakter w duszy jego zmazuje, według Delriona, ale to niezmazane na wieki piętno. Tego zaś wyraźnego pactum albo zmowy, czyli wyraźnej, czyli niewyraźnej, znaki są te:
1. Że do rzeczy nie święconych zażywają rzeczy świętych.
2. Wiele czynią przeciw wierze świętej directe, jako to, gdy obraz chrzczą, albo dziecię z grobu wykopują, mówią jakie słowa przeciw wierze, namazują ręce jakimsiś olejkiem albo mieszają wodę święconą.
3. Obliguje czart, aby chest jego i nowe imię brali czarnoksiężnicy.
4. Pretenduje bies, aby mu magus dał szaty swej kawałek.
5. Wyciąga po nim szatan, aby na okrągu, na ziemi wyrysowanym, uczynił jurament.
6. Aby się starał być wymazanym z księgi żywota, obliguje go djabeł.
7. Obliguje bies, aby mu człek obiecował czynić ofiary, naprzykład zabijając niemowlęta lub innych ludzi.
8. Chce czart i wyciąga po magusie, aby sobie blizny, znak, herb na czele wypiętnował z profesją czarta.
9. Obliguje bies, aby nigdy Bogu sakramentalnemu adoracji nie czynić, Matki Najśw. ani świętych nie wzywać, kości świętych ani obrazów nie nosić ani szanować, wodą się nie kropić święconą ani soli zażywać święconej, nigdy całej nie czynić spowiedzi, krzyżem się świętym nie żegnać.