Strona:Czary i czarty polskie oraz wypisy czarnoksięskie.pdf/142

wyższego nieba i ziemi Pana, czart, albo wiele ich, w ciało ludzkie wstąpi, albo karząc grzechy jego lub antenatów albo próbując cierpliwości.
 Bez liczby jest autentycznych prawdziwych historji, że święci Pańscy z opętanych, jako też sprawiedliwi exorcystowie czartów wyrzucali. Dały okazję do dubitacji niektórym, łatwo się gorszącym, te osoby, które się często dla elemnozyny i pijaństwa udają za opętanych. Za mojej pamięci jeden jaśnie oświecony prałat dewotce, zmyślającej opętanie, miasto relikwiarza pokazał tabakierkę; a ona się zaczęła wszystka trząść, wykrzywiać; poznał figle pijaczki, rózgami dobrze kazał odstraszyć czarta, pachołków, nie exorcystów, do tego zażywszy. Jak się poprawiła, dobrą potem opatrzona jałmużną.
 Czart, gdy w człeka wstępuje, ma do niego ingres którędykolwiek, najczęściej jednak przez usta et per secessum i temiż wychodzi miejscami, jako pisze Tyraeus jezuita, de Daemonia cis, cap. 5. Wnijść w człeka własną nie może wolą, tylko boską, ani może szkodzić dobrom ludzkim, ani zwierzętom, ani zbudzać burze, pioruny, łyskawice bez tejże woli. A jeźli permittente Deo wstępuje w człeka, tedy jest albo w całem ciele, albo w części której, najbardziej w sercu: ale w duszy być nie może, bo ta jest nierozdzielna , i wtedy przez organa jego wewnętrzne mówi różnemi jężykami, t. j. gdy opanuje pulmones alias płuca; wtedy człeka napędza na ogień, na wodę, na przepaść; wtedy się kaliczy opętany, wszystko szarpie na sobie.
 Znaki opętanego prawdziwego te są:
 1. Jeźliby koźlęciny przez dni 30 jeść nie chciał.
 2. Jeźli ma oczy straszne, członki słabe.
 3. Jeżli nie chce mówić psalmu: Miserere mei Deus et Qui habitat, ewangelii św. Jana In principio erat verbum etc., Magnificat amima mea etc.
 4. Jeźli mówi językiem cudzoziemskim nienauczonym.
 5. Jeźli na czytanie nad niemi exorcyzmu strachają się kapłana i ręki jego.
 6. Od niektórych wychodzi zimny wiatr.
 7. Niektórych głowa dziwnie cięży.
 8. Innym mózg ściśniony bardzo zdaje się.