żebyś ją czytał jako fraszkę nie bardzo wartą przepisania. Chciałem memu staremu gospodarzowi i dawnemu przyjacielowi zrobić grubo uprzędziony, nic — poczesny podaruneczek, jakiemi zazwyczaj są jego dary.» Epist. fam. IX, 12.
Bronił Dejotara nieco pierwej przed Cezarem M. Brutus w Nicy, dokąd na spotkanie wracającego z Hiszpanii Cezara wyjechał. Cicero ad Atticum, XIV, 1. Plutarch powiada, że Brutus bronił tam jakiegoś króla Libii; ale że takiego króla wtenczas nie było, text Plutarcha jest pewnie w tent miejscu skażony.
Po śmierci Cezara, Dejotar targował się z Fulwią, żoną konsula M. Antoniusza o zwrot zabranej mu mniejszej Armenii, i kupił ją od niej za dziesięć milionów sestercyów (3, 333, 000 złotych), jak to zobaczymy w drugiej Filippice, 37. Cicero ad Atticum, XIV, 12. W następnej wojnie domowej przeszedł na stronę Brutusa i Kassiusza. Dio Cassius, XLVII.
Strona:Dzieła M. T. Cycerona tłum. Rykaczewski t. 3 Mowy.djvu/325
Wystąpił problem z korektą tej strony.
