Każdy obywatel ma prawo do wynagrodzenia szkody, jakąby mu wyrządziły organa władzy państwowej, cywilnej lub wojskowej, przez działalność urzędową. Odpowiedzialność za szkodę ponosi Państwo, a wniesienie skargi przeciw Państwu i przeciw urzędnikom nie jest zależne od zezwolenia władzy publicznej. Tak samo odpowiedzialnemi są gminy i inne ciała samorządowe, oraz organa tychże.
Przeprowadzenie tej zasady określają osobne ustawy (art. 121).
W Państwie Polskiem, służba wojskowa jest dla wszystkich obywateli obowiązująca. Czas trwania służby, zwolnienie od niej, ustanawianie jej kontyngentów, oraz wszelkie świadczenia na cele wojskowe będą określone w drodze ustawodawczej (art. 91).
Siła zbrojna może być użyta do uśmierzania rozruchów lub do przymusowego wykonywania przepisów prawnych tylko na żądanie władzy cywilnej, przy ścisłym zachowaniu ustaw. Wyjątki od tej zasady dopuszczalne są tylko na mocy ustaw o stanie wyjątkowym i wojennym (art. 123).
Czasowe zawieszenie praw obywatelskich i zaprowadzenie stanu wyjątkowego na całym obszarze państwa lub w miejscowościach, gdzie okazałaby się tego potrzeba, ze względu na bezpieczeństwo publiczne, nastąpić może na zarządzenie Naczelnika Państwa w wypadkach następujących: podczas wojny lub gdy grozi wybuch wojny, albo w razie rozruchów wewnętrznych lub rozległych knowań o charakterze zdrady stanu, zagrażających Konstytucji albo bezpieczeństwu obywateli.
Zasady czasowego zawieszenia praw obywatelskich w wypadkach wyżej wymienionych, a także, w czasie wojny na obszarze, objętym działaniami wojennemi, określą ustawy o stanie wyjątkowym i o stanie wojennym (art. 124).
