Przejdź do zawartości

Strona:Jerzy Lord Byron - Poemata.djvu/20

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.



WĘDRÓWKI RYCERZA HAROLDA.
ROMANCA.
Przełożył z oryginału
Jan Kasprowicz.
L’univers est une espèce de livre, dont on n’a lu que la première page quand on n’a vu que son pays. J’en ai feuilleté un assez grand nombre, que j’ai trouvé également mauvaises. Cet examen ne m’a point été infructueux. Je haïssais ma patrie. Toutes les impertinences des peuples divers, parmi lesquels j’ai vécu, m’ont reconcilié avec elle. Quand je n’aurais tiré d’autre bénéfice de mes voyages que celui — là je n’en regretterais ni les frais ni les fatigues.
Le Cosmopolite.[1]
PRZEDMOWA
(do pierwszéj i drugiéj pieśni).

Poemat poniższy napisany był po większéj części śród tyvb krajobrazów, które usiłuje przedstawić. Rozpoczęty był w Albanii; ustępy, traktujące o Hiszpanii i Portugalii, są wypływem spostrzeżeń, poczynionych przez autora o tych krajach. Tyle co do dokładności opisów. Tłem obrazów, które próbowałem nakreślić, są: Hiszpania, Portugalia, Akarnania i Grecya. Tutaj — jak na teraz — poemat się urywa; od przyjęcia jego będzie zależało, czy autor będzie miał odwagę poprowadzić czytelników swoich do stolicy wschodu, przez Jonię i Frygię; dwie niniejsze pieśni mają jedynie cechę doświadczalną.

  1. Przez p. de Montbron, Paryż 1798. Lord Byron książkę tę nazywa dziełkiem wielce zabawném, pełném francuskiéj paplaniny.