Przejdź do zawartości

Strona:Koran (Buczacki) T. 2.djvu/473

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

58. Bóg to rozporządza pokarmami, On ma wszechmocność i siłę.
59. Niegodziwi będą uczestnikami męczarni, i nie będą już więcéj zaprzeczać zmartwychwstaniu; sami przyspieszają wykonanie moich pogróżek.
60. Biada tym, którzy nie wierzą w dzień ostateczny.




ROZDZIAŁ LII.
wydany w Mekce — zawiera 49 wierszy.
GÓRA SYNAI.

W Imie Boga litościwego i miłosiernego.

1. Przysięgam na górę Sinai.
2. Na Koran pisany
3. Na skórze pargaminowéj rozciągniętéj.
4. Na kościół odwiedzany[1].
5. Na wzniosłe niebiosa.
6. I na morze w swych wysokościach.
7. Iż zemsta niebieska przyjdzie.
8. I nic nie może Jéj wstrzymać.
9. W dzień kiedy niebo zadrży.
10. Góry zerwane będą posuwać się.
11. Biada! w dniu onym tym, którzy Apostołów nazywali zwodzicielami.
12. Którzy życie przepędzili na próżnych sporach.

13. W dniu tym pogrążeni będą w płomieniach.

  1. To znaczy kościół Kaaby, zaludniony przez pobożnych pielgrzymów.