Przejdź do zawartości

Strona:Książka do nabożeństwa O. Karola Antoniewicza.djvu/40

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.
28

O Panie! gdy niedostatek dokuczać mi będzie, i nie będę miał gdzie złożyć głowy mojéj, wypocząć sercu, zaspokoić głodu mego, a ludzie odwrócą oczy i zamkną rękę swoję przedemną: Panie! poratuj mnie, bo Ty wszystko możesz!
O Panie! gdy przeciw Tobie zawinię i w grzechach moich żyjąc zapamiętale, uśpię sumienie moje; O Panie! wstrząśnij niem, okaż mi przepaść, nad którą postawiły mnie grzechy moje, obudź żal w sercu mojem, daj łzy oczom moim, bo ty wszystko możesz!
O Panie! Ty mnie zbawić możesz, Ty mnie zbawić chcesz, bylem tylko ja chciał; stworzyłeś mnie bez woli mojéj, ale mnie bez woli mojej nie zbawisz; oświeć mnie, abym poznał grzechy moje, abym za nie żałował, abym je wyznał i więcej do nich nigdy nie powracał! Oto Cię proszę Panie, wysłuchaj prośbę moję, bo Ty wszystko możesz.

W czasie Gloria.

O Panie Jezu Chryste! w żłobku złożona boska dziecino, Synu Boga żywego, Synu Maryi, pobłogosław mnie małą rączką Twoją i uczyń mnie małym, bardzo małym, abym się Tobie mógł przypodobać!
Uczyń mnie małym, jako to jedno ziarne-