Przejdź do zawartości

Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/151

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

nie ś., miejsce podkopane, wydrążenie podziemne, piwnica pod domem, loch; ganek podziemny, podprowadzony pod mury forteczne dla założenia w nim miny; droga podziemna w kopalniach, przeprowadzona w kierunku poziomym, sztolnia.

Podkopaćp. nied. Podkopywać.

Podkopca, człowiek podkopujący ś., przeprowadzający podkopy; saper, minjer.

Podkopcić, zakopcić od spodu, okopcić dolną powierzchnię czego, podkurzyć, podpalić.

Podkopowy, Podkopny, odnoszący ś. do podkopu.

Podkopywać, dok. Podkopać; kopać od spodu, ziemię z pod czego wyrzucać, robić podkop, przejście podziemne pod czym; przen., osłabiać, chwiać, niszczyć, rujnować: p. czyjąś sławę, reputację, kredyt, stanowisko, majątek, zdrowie; p. a. kopać dołki pod kim = intrygować przeciw niemu; p. ś., kopiąc pod czymś, robić sobie przejście, dostawać ś. wewnątrz czego przez podkop, starać ś. podstępnie zająć czyje stanowisko.

Podkorowy, umieszczony a. przemieszkujący pod korą drzewa; umieszczony pod korą mózgową.

Podkorzenny, umieszczony pod korzeniem.

Podkosić, cokolwiek, trochę podciąć kosą; przen., osłabić, nadwątlić, nadwerężyć; nogi ś. pod nim p-ły = nie mógł utrzymać się na nogach.

Podkostny, umieszczony pod kością.

Podkoszulek, kaftanik noszony na gołym ciele pod koszulą.

Podkościelny, umieszczony pod kościołem; przemieszkujący albo położony przy kościele; pomocnik kościelnego.

Podkowa, okucie żelazne, które ś. przybija koniowi pod kopytem, aby ś. nie ścierało (fig.); stoły zastawione w p-ę = w kształcie podkowy; p-y pod oczami = sińce, podkrążenia; zbierać za kim p-y = zbierać to, co on upuścił.

Podkowadło, podstawa kowadła.

Podkowak, gwóźdź do przybijania podków, hufnal, ufnal.

Podkowiak, kowal, zajmujący ś. szczególnie podkuwaniem koni i wyrobem podków.

Podkowiasty, mający podkowy.

Podkowiec, zwierzę ssące z grupy nietoperzy listkonosych (f.).

Podkownica, roślina z rodziny motylkowatych.

Podkownik, młot, którym przybija ś. podkowy do kopyt końskich.

Podkówka, mała podkowa, zwłaszcza u obcasów w butach; p. pod oczami = sine podkrążenie, podkowa; bez czci, bez wiary, bez podkówek u butów = człowiek bez sumienia.

Podkpiwać, trochę, zlekka kpić z kogo, żartować sobie z kogo.

Podkradać, zabierać co komu potrochu, podbierać, ściągać, okradać kogo; p. ś., dok. podkraść ś.; zbliżać ś. do kogo a. do czego pocichu, nieznacznie, chyłkiem, ciszkiem.

Podkrajaćp. Podkrawać.

Podkrawać, dok. Podkrajać, Podkroić; podcinać krając, krajać od spodu, podrzynać, przez krajanie czynić coś krótszym; p. miód pszczołom = podbierać; oczy podkrojone = podsiniałe, z podkówkami; p. ś., być podkrawanym.

Podkrawędny, położony pod krawędzią.

Podkrążać, dok. Podkrążyć; pod-