Przejdź do zawartości

Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/214

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Polowanie, łowy, łowienie, łowiectwo, myśliwstwo.

Polowanko, zdr. od Polowanie.

Polowiec, minerał feldspat, spat polny.

Polowy, przym. od Pole; rzecz., dozorca robotników, pracujących w polu; karbowy, gumienny, pod, starości, pisarz.

Polska, kraj zamieszkały przez Polaków; Wielka P. a. Wielkopolska = od Odry środkowej do Wisły; Mała P. a. Małopolska = nad Wisłą górną i jej dopływami.

Polski, pochodzący z Polski, należący do Polski, mieszkający w Polsce, Polakom właściwy, urodzony w Polsce; złoty p. = moneta, mająca wartość 30 groszy; ser p. = zwyczajny ser krowi, wyrobiony w kształcie serca; p-e czasy = czasy niezależności Polski, czasy przedrozbiorowe; p-ie karty = nie francuskie; chrześcijański, nie żydowski: sklep p., handel p.; droga p-a = boczna; rzecz., język polski, mowa polska, nauka, wykład języka polskiego; po p-u, przysł. w charakterze właściwym Polsce i Polakom, zwyczajem, strojem, językiem polskim: ubrany po p-u, mówić po p-u.

Polskość, Polszczyzna, narodowość polska; obyczajowość, właściwość duchowa polska; charakter, obyczaj polski.

Polster, nm., poduszka do siedzenia.

Polstrować, nm., wyściełać poduszki, materace, krzesła.

Polszczeć, Polszczyć się, polonizować ś., przybierać charakter polski.

Polszczyć, czynić polskim, nadawać charakter polski, polonizować, przyswajać wyraz obcy językowi polskiemu a. piśmiennictwu polskiemu: p. jakieś dzieło piśmiennicze = tłómaczyć na polski; p. ś., polszczeć.

Polszczyznap. Polskość; mowa polska, język polski.

Polśniewać, połyskiwać, lśnić od czasu do czasu.

Polubić, upodobać sobie kogo a. co, przywiązać ś. do niego, powziąć dla kogo sympatję, przyjaźń, miłość; polubić siebie nawzajem, rozmiłować ś. w sobie wzajemnie, spodobać ś. sobie.

Polubownictwo, układanie się polubowne, ugoda polubowna.

Polubownie, przysł., rozjemczo.

Polubownik, sędzia polubowny, rozjemca; amator, miłośnik, zwolennik, stronnik, naśladowca.

Polubowny, rozjemczy, kompromisarski: p. układ, sąd.

Polucja, łć., mimowolny wypływ nasienia wśród snu, zmazanie nocne.

Polukrować, oblać, powlec lukrem; ulukrować.

Polulać, popieścić, pośpiewać przy usypianiu.

Polutować, zlutować, pospajać metale.

Polutrzeć, Polutrzyć się, przejść gromadnie na luteranizm.

Polutrzyć, nawrócić wielu na luteranizm.

Poluzować, zluzować, pozwalniać, porozpuszczać.

Polżyć, pohańbić, zhańbić kogo, zniesławić, oszkalować; nawymyślać komu, sfukać kogo; p. ś., nawymyślać sobie nawzajem; zniesławić ś., zbłaźnić ś.

Poła, połowa dolnej części sukni, rozdzielającej ś. na przodzie (fig.); trzymać ś. ciągle za czyjąś p-ę = nie odstępować kogo, wciąż za nim chodzić; skrzydło namiotu; pochyła połać dachu; w lm. dwie sieci, dość długie i szerokie, do łowienia ptaków i zwierząt.

Połabianin, mieszkaniec Połabia.