Przejdź do zawartości

Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/56

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

dza = nieograniczona; p. księżyc = pełnia; p-e żagle = wszystkie żagle rozwinięte; płynąć na p-ych żaglach = pośpieszać ku czemu; p-a butelka = nie napoczęta; w p-ym biegu = w całym pędzie; obfitujący w co, mający czego poddostatkiem; pełen dni = przeżywszy długo; pełen humoru, wesela, szczęścia; p. nadziei = ożywiony nadzieją; koń p-ej krwi = czystej.

Pełwa, roślina z rodziny złożonych.

Pełzacz, ptak wróblowaty cienkodzioby (fig.).

Pełzać, czołgać ś., chodzić, suwając po ziemi brzuchem, skradać ś.; dziecię p-a = raczkuje; o płomieniu: migotać, posuwać ś. po ziemi; obślizgiwać ś., obsuwać ś.; przen., płaszczyć ś., uniżać ś.

Pełzakp. Ameba.

Pełznąć, obracać ś. w niwecz, kończyć ś. na niczym, nie dawać żadnych rezultatów, nie doprowadzać do niczego; o włosach: wypadać, wychodzić; o kolorach: blaknąć, płowieć — p. Pełzać.

Pemikan, Pemmikan, ang., suszone na słońcu i utłuczone na kawałki mięso bizonów lub łosiów, zmieszane z tłuszczem i zapakowane w puszki, posilny i długo przechowujący ś. prowjant mięsny.

Penata, łć., dobroczyńca, opiekun.

Penaty, łć., w wierzeniach starożytnych Rzymian domowe bóstwa opiekuńcze; przen., ognisko domowe, rodzina, dom — p. Lary.

Pendant, fr., przedmiot lub pojęcie, odpowiadające drugiemu, podobne lub dopełniające je; dzieło sztuki, zwłaszcza obraz, rzeźba, tworzące z drugim wskutek podobieństwa lub kontrastu harmonijną całość.

Pendele, łć., wisiorki przy łańcuszku.

Pendent, łć., pas przez ramię, na którym się pałasz nosi (fig.).

Penduł, łć., wahadło u zegara, perpendykuł.

Pendzel, nm.p. Pędzel.

Pendzelek, nm., zdr. od Pendzel.

Pendzelkowaty, nm., mający kształt pendzelka.

Pendzlować, nm., mazać pendzlem, pociągać pendzlem, malować.

Penetracja, łć., przenikanie, przenikliwość, przeglądanie, badanie; wzajemne przenikanie się ras i cech rasowych skutkiem krzyżowania.

Penetrować, łć., przeglądać, przeszukiwać, śledzić, wypatrywać, badać, przenikać, dociekać, zgłębiać.

Penitencja, łć., skrucha, kajanie ś.; pokuta, kara.

Penitencjarjusz, łć., kapłan, mający prawo rozgrzeszania w szczególnych wypadkach.

Penitencjarny łć. system = środki, stosowane w więzieniach celem umoralnienia więźniów.

Penitent, łć., skruszony grzesznik, pokutnik; for. ż. Penitentka.

Peniuar, fr., długi ranny kaftan damski, używany przy czesaniu, pudermantel (fig.).

Penny, ang., w im. pence, drobna moneta angielska, 12-sta część szylinga = 4 kop.

Pens, ang.p. Penny.

Penseta, fr.p. Pincetta (f.).

Pensja, fr., stała płaca; zakład naukowy prywatny, zwłaszcza dla dziewcząt; wszystkie uczennice, uczęszczające na jakąś pensję — p. Pensjonat.