Strona:PL Allan Kardec - Księga duchów.djvu/144

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

210. Rodzice przez myśli i modlitwy czy mogą sprowadzić Ducha dobrego w ciało ich dziecka?
Nie mogą; wolno im tylko ulepszać Ducha dziecka, przez nich spłodzonego, a które z ostało powierzone ich pieczy; jest to ich obowiązkiem; dzieci złe, to próby, dopuszczone na rodziców.“
211. Zkąd pochodzi podobieństwo w charakterach dwóch braci, a szczególniej bliźniąt?
„Mogą to być Duchy sympatyczne, zbliżone do siebie, w skutek podobieństwa uczuć, {{roz*|a które są szczęśliwe z tego, że mogą być razem.“]}
212. Dzieci z ciałami zrośniętemi, posiadającemi niektóre wspólne organa, czy mają w sobie dwa Duchy czyli dwie dusze?
„Dwie, chociaż podobieństwo czyni z nich w oczach waszych tylko jedną.“
213. Ponieważ Duchy w skutek sympatji wcielają się w ciała bliźniąt, zkąd pochodzi wstręt jaki takowe czują do siebie niekiedy?
„Nie jest to prawidło ogólne, aby w bliźniętach mieściły się same Duchy sympatyzujące, albowiem Duchy złe pragną też niekiedy walczyć z sobą na polu życiowem.“
214. Jak wypada przyjmować opowiadania o bijących się dzieciach w łonie macierzyńskiem?
„Jako przenośnię. Chcąc przedstawić zastarzałą nienawiść, odnoszą ją do chwili przed narodzeniem. W ogóle mało zwracacie uwagi na wyobraźnię w porównaniach.“
215. Zkąd pochodzi wybitność piętna narodowego?
„Duchy podobnie ludziom tworzą pomiędzy sobą oddzielne grupy czyli familje, których członkowie łączą się na mocy podobieństwa i skłonności mniej więcej wzniosłych. Naród tedy, to wielka familja, do której garną się Duchy sympatyczne. Popęd jaki mają członkowie tej familji do łączenia się pomiędzy sobą, pochodzi z podobieństwa, jakie istnieje w odrębności charakteru każdego narodu. Czy możesz przypuścić, by Duchy dobre i ludzkie mogły szukać dla siebie narodu grubego i surowego? Nie.