Strona:PL Allan Kardec - Księga duchów.djvu/225

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
Tajne przelewanie myśli.

419. Zkąd pochodzi, że jedna i ta sama myśl, n. p. jakieś odkrycie, objawia się w kilku miejscach jednocześnie?
„Powiedzliśmy, że Duchy we śnie mają stosunki pomiędzy sobą; gdy więc ciało się budzi, Duch przypomina, to o czem się dowiedział, a człowiekowi zdaje się, iż to on zrobił wynalazek. Tym sposobem naraz może kilku zrobić jedno i to samo odkrycie. Gdy mówicie, że pewna idea unosi się w powietrzu, wypowiadacie większą prawdę jakbyście tego spodziewać się mogli; nie podejrzewając tego, każdy z was jest jej krzewicielem.“
Duch bez naszej wiedzy może udzielać innym Duchom to, co zajmowało umysł jego podczas czuwania dziennego.
420. Duchy czy mogą się znosić pomiędzy sobą, gdy ciało bywa całkiem zbudzone?
„Duch nie mieści się w ciele, jakby w skrzynce jakiejś: rzuca on na około siebie promienie; jest to przyczyna, dla której może się udzielać i innym Duchom, nawet w chwilach czuwania, chociaż mu się to z trudnością przychodzi.“
421. W skutek czego dwie osoby czuwające mogą mieć naraz jedną i tę samą myśl?
„Są to dwa Duchy sympatyczne, które udzielają sobie wzajemnie myśli, i widzą je nawet wtedy, gdy ciało nie jest uśpione.“
Pomiędzy Duchami znajdują się takie, które spotykają się z sobą we wszystkich swych myślach, co jest przyczyną, że dwie osoby nie wypowiadając się wzajemnie, mogą się dobrze zrozumieć. Możnaby powiedzieć, że używają one pomiędzy sobą języka Duchów.

Letarg, wielka choroba, śmierć pozorna.

422. Osoby, pogrążone w letargu lub dostające wielkiej choroby, widzą i słyszą w ogóle wszystko, co się dzieje na koło nich, nie mogą tylko tego głośno objawiać, czy to się uskutecznia za pomocą ócz i uszu cielesnych?