Strona:PL Allan Kardec - Księga duchów.djvu/267

 Starożytni przedstawiali sobie bogów biorących stronę tego lub owego narodu. Bogowie ci byty to Duchy z nazwiskami alegorycznemi.
 542. W wojnie, prawda zawsze znajduje się po jednej stronie, jak mogą Duchy przyjmować stronę tego, kto nie ma słuszności?
 „Wiecie, że są Duchy, co szukają tylko niezgody i zniszczenia; wojna dla nich jest tylko wojną; sprawiedliwość sprawy wcale ich nie obchodzi.“
 543. Pewne Duchy czy mogą wpływać na wodza w obmyślaniu planu kampanji?
 „Bez wątpienia, Duchy mogą wpłynąć na ten przedmiot jak i na każdy inny.“
 544. Złe Duchy czy mogą mu podsunąć złe myśli, by go zgubić?
 „Mogą; ależ czy nie ma on wolnej woli? Gdy sąd jego nie dojrzał do tego stopnia, aby módz odróżnić myśl prawdziwą od myśli fałszywej, to musi doznać tego na sobie, i lepiej uczyniłby, gdyby poszedł słuchać zamiast rozkazywać.“
 545. Czy może niekiedy kierować wodzem rodzaj podwójnego wzroku, wzrok wewnętrzny, dający moc przewidzieć skutki planu?
 „Spotyka się to dosyć często u ludzi genjuszu; jest to co nazywają natchnieniem, i co robi, że działają oni z pewną stanowczością; natchnienie to pochodzi od Duchów nim kierujących, i usiłujących wyzyskać na korzyść jego zdolności.“
 546. W zgiełku bitwy, co się dzieje z Duchami poległych? po zgonie czy je zajmuje los bitwy?
 „Niektóre zajmują się, inne oddalają się.“
 W bitwach zdarza się to samo, co i w śmierciach gwałtownych: w pierwszych chwilach Duch jest zdziwiony tudzież jakby ogłuszony, i nie wierzy, że umarł; zdaje mu się, że dalej przyjmuje udział w walce; tylko gdy powoli przychodzi do siebie, rzeczywistość odkrywa się przed nim.