Przejdź do zawartości

Strona:PL Allan Kardec - Księga duchów.djvu/321

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

kości. Każde poświęcenie osobiste w widokach dobrego, bez żadnych ukrytych widoków samolubnych, wynosi człowieka po nad jego zwykle warunki materjalne.

Wielożeństwo.

700. Równość liczebna pomiędzy obiema płciami istniejąca prawie zawsze, czy jest skazówką sposobu w jaki mają się kojarzyć pomiędzy sobą co do liczby?
„Tak jest, wszystko ma cel określony w przyrodzie.“
701. Które z dwojga, wielożeństwo czy jednożeństwo jest więcej odpowiednie prawom przyrodzenia?
„Wielożeństwo jest ustanowieniem ludzkiem, którego zniesienie jest dowodem postępu społeczności. Małżeństwo zgodnie z widokami Bożemi, powinno być zawarte na mocy miłości istniejącej pomiędzy dwiema istotami. W wielożeństwie nie istnieje prawdziwa miłość: panuje tam sama zmysłowość.“
Gdyby wielożeństwo zgadzało się z prawami przyrodzenia, natenczas powinnoby ono stać się powszechnem, czego jednak nie widać, zważywszy na liczebną ilość płci.
Wielożeństwo wypada uważać jako zwyczaj lub prawodawstwo zastosowane do szczególniejszych zwyczajów i obyczajów niektórych narodów; lecz i u nich zaczyna ono powoli ustępować w skutek doskonalenia się społecznego.





ROZDZIAŁ PIĄTY.
IV. PRAWO ZACHOWAWCZE.
1. Instynkt zachowawczy. 2. Środki zachowawcze. 3. Używanie darów ziemskich. 4. Potrzeba i zbytek. 5. Dobrowolue ubóstwo. Umartwienie ciała.