Ta strona została przepisana.
Kiełbaśnik.
Ja to mam zrobić, mnie to wszystko czeka?
Niewolnik pierwszy.
Ciebie, zaiste wielkiego człowieka!
Lecz to nie wszystko; wstąp tu, z tego stoła,
170.
Powiedz, czy widzisz te wyspy do koła?
Kiełbaśnik (wstępując na swój stragan).
Widzę?
Niewolnik pierwszy.
Czy widzisz nawy i odnogi?
Kiełbaśnik.
Widzę.
Niewolnik pierwszy.
Więc szczęściem nie darzą cię bogi?
Tem okiem w Karyi[1] rzuć teraz równiny,
Lewe zaś skieruj w stronę Kartaginy.
Kiełbaśnik.
Czyż będę szczęśliw, gdy zeza zarobię?
Niewolnik pierwszy.
Ej bo, co mówisz! wszak te skarby tobie,
Jak to w wyroczni jasno zapisanem,
- ↑ Karya leżała w południowo-zachodniej części Azyi Mniejszej. Ponieważ Karya i Kartagina leżą w wręcz przeciwnej stronie stosunkowo do Aten, jest następujące pytanie Kiełbaśnika całkiem usprawiedliwione.
