Strona:PL Dzieła Ignacego Krasickiego T. 6.djvu/274

była granicą Sarmatów, i zdobywszy miasta Naissę i Ulpianum, wkroczył w Tessalią, gdzie z pomocą syna, którego tej wojny chciał mieć towarzyszem, miasta Herakleę i Laryssę posiadł, i wielką tam zdobycz znalazł. Szedł zatem do Tessaloniki, stołecznego Illiryi miasta, i byłby go opanował, gdyby Greki żądając pokoju, nie okupili się pod tytułem daru bardzo znaczną summą pieniężną. Stanęło więc na tem, iż król Gotów część Tracyi otrzymał, a za to dzierżenie w każdej państwa Greków potrzebie posiłek i wsparcie przyrzekł. Wkrótce potem dokonał życia z dzielnicy Amalów narodu swojego pierwszy monarcha Teodomir, a na tron ojcowski wstąpił Teodoryk, mający naówczas lat dwadzieścia dwa. Początki panowania jego były spokojne, zwłaszcza iż wierny w dotrzymaniu zawartego przymierza z Grekami, nie miał takowych sąsiadów, którzyby go zaczepić śmieli.
 Wódz drugiej dzielnicy Gotów także Teodoryk powstał był w te czasy przeciw Grekom i, nie znalazłszy granic opatrzonych, pustoszył ich kraje i coraz zbliżał się do stolicy. Słał więc posły swoje do Teodoryka Amala Zenon cesarz domagając się przyrzeczonych od ojca jego posiłków. Z tem gdy przybył, a postrzegł, iż zwyczajnemi podstępy wraz z tym, przeciw któremu go wezwali, zniszczyć go chcieli, złączył się z rodakami swojemi, i wspólnie przymusili Greków do zadosyć uczynienia ich żądaniom. Niedosyć jeszcze na tem mając, przebywszy wstępnym bojem Macedonią, zbliżył się do Tessaloniki; ta gdy się sowicie okupiła, opanował Dyrrachium, miasto portowe, handlowne i ludne nad morzem Adryatyckiem. Byłby i dalej rozciągnął granice państwa swojego, ale walecznego znalazł przeciwnika, w osobie Sabiniana, wodza Greków; ten póki żył, nie pozwalał mu dalej wkraczać w kraj, który miał sobie ku straży powierzony.
 Dotąd naród Ostrogotów pod dwoma rządcami zostawał, i lubo nierównie większa część była pod władzą Teodoryka z rodu Amalów, reszta jednak miała na czele także Teodoryka zyzowatym zwanego. Ten według okoliczności, raz przyjazny, drugi raz niechętny Amalowi, gdy w roku 481 życia dokonał, od tej pory Teodoryk Amal nad powszechnością całego narodu Gotów północnych panować zaczął. Pierwszem jego w tym stanie dziełem była nowa przeciw Grekom wyprawa, ta się zakończyła zyskowną ugodą, gdy wzamian za Dyrrachium, część Dacyi i Mezyą otrzymał i odtąd w mieście jej stołecznem mieszkanie sobie obrał. Przyjął był na siebie obowiązek zasłaniać Greki od sąsiedzkiej napaści, przez co i sam własność swoję świeżo nabytą oszczędzał. Gdy się więc do granic zbliżali Bulgarowie, nie dopuścił im dalszego przejścia, a pokonawszy w bitwie, do zwrotu przymusił. Wydała się wówczas