rikka. I którzy teraz od morza puszczają się do Babylonu wpłynąwszy w rzekę Eufrat, trzy razy przybliżają się do téj wsi i to w trzech dniach po sobie. To tedy zrobiła. Prócz tego usypała po obóch brzegach rzeki groblą godną podziwienia, tak wielka jéj wysokość i ogrom. Daleko nad Babylonem, cokolwiek opodal od rzeki, wykopała dolinę na jezioro, głębokości zawsze do wytrysku wody zastósowanéj, szerokości zaś w obwodzie czterystu dwudziestu stadiów; ziemię wydobywaną z tego wykopu kazała wysypywać na brzegi rzeki. Dolinę zaś skoro została wykopaną sprowadziwszy kamienie, obmurowaniem w koło opasała. Uczyniła zaś to oboje, to jest rzekę krętą i dolinę na bagno w tym zamiarze, aby rzeka wiele tworząc zagięć powolniejszą się stała, a żeglugi po niéj do Babylonu były także kręte, po których ukończeniu trzebaby wędrowcom jeszcze długą robić drogę brzegiem obwodu owego jeziora[1]. Rozkazała téż zatarasować przystępy i łatwe przejścia od Medów, aby ci często stykając się z Assyryjczykami nie wywiadywali o tém, co czyni. Tą tedy z głębi dobytą ziemią obwarowała się (przeciwko nieprzyjacielowi) i zaraz potém taki jeszcze uczyniła dodatek. Gdy miasto dwie miało strony, których środek zajmowała rzeka, ilekroć za dawniejszych królów chciał kto z jednéj części przejść do drugiéj, musiał przeprawiać się łodzią, co, mojém zdaniem, było uciążliwe. Ta Rządczyni i temu zabiegła; wykopawszy bowiem dolinę na jezioro, takie inne zaraz z tegoż dzieło sławne potomności pozostawiła. Kazała łupać szerokie głazy, które gdy przygotowano i ową kotlinę wykopano, spuściwszy cały strumień rzeki w to miejsce, przez czas gdy się nią napełniała dolina a stare łoże wysychało, już to brzegi rzeki w mieście i zejścia z owych bramek na dół do niéj prowadzące, kazała obmurować cegłą paloną, tak samo jak był sporządzon sam mur, już to w pośrodku miasta z kamieni, które wykopała, wystawiła most
- ↑ To znaczy: iż Ni. chciała najeźdźcom utrudnić przystęp do swéj stolicy.
