Ta strona została przepisana.
SCENA V.
HRABIA HIPOLITA, ELWIRA i BEATRIXA.
Elwira.
Wieść ta Panie, powinna twóy umysł w spokoyności zachować. Porozumienia twoie ustać powinny.
Hrabia.
Jestem uwolniony od wielkiego starania... Lecz Elwiro! nie odkrywam nowiny, która cię bliżéj dotyka...
Beatrixa (na stronie).
Znowu cóś nowego.
Hrabia.
Król mię wysyła do Lizbony z rozkazem, ażebym utwierdził śluby iego z Infantą Hiszpańską. Tobie zaś za męża daie Markiza de Miralva, magnata Włoskiego.
Elwira.
Markiza de Miralva?
Hrabia.
Tak iest, i dziś ieszcze obiecał utwierdzić ten związek.
Elwira (na stronie).
Nieszczęśliwa, cóż pocznę!
