Strona:PL Luksemburg - Święto pierwszego maja.pdf/31

znużenia, z czerwonemi powiekami — rzucając robotę w dniu 1-go Maja, przybliża chwilę swego odpoczynku, wytchnienia i zdrowia.
 Wszyscy pracujący, wyzyskiwani, przygnębieni — przez Święto 1-go Maja przybliżają swe wyzwolenie, swą lepszą dolę.
 Gdy w ciągu całego roku, przez całe życie każdy z nas chodzi w jarzmie, jest sługą, musi słuchać rozkazów kapitalistów i rządu — w dniu 1-go Maja, na jeden dzień przynajmniej, zrzucamy z karków to jarzmo i tę służbę. W dniu 1-go Maja wbrew rozkazom « chlebodawców » i policji porzucamy pracę. Naszą własną wolą czynimy z dnia powszedniego święto. W tym dniu, my, wieczne sługi innych, jesteśmy panami kraju, bo w kraju panuje w tym dniu nasza wola, a nie wola rządu i kapitalistów. Dlatego ten jeden dzień Święta pokazuje naszym « panom », jaką siłą jesteśmy i napełnia ich strachem przed nami. Dlatego w ciągu całego roku, gdy stawiamy naszym fabrykantom żądania wyższej płacy, krótszego dnia roboczego, lepszego obejścia — oni pomni na dzień 1-go Maja, nie śmią nami poniewierać i prędzej ustępują.
 Święto 1-go Maja — to dzień naszej siły i naszego panowania.

 Gdy w ciągu roku całego walczymy zwykle w oddzielnych fabrykach, a najwyżej w całym fachu po kilkudziesięciu lub kilkuset, — w Święcie