Strona:PL X de Montépin Zemsta za zemstę.djvu/740

 — Brawo!... Z przyjemnością widzę, że tu idzie o drobniejszą sprawę... pogméramy trochę w pełnej kasie jakiegoś szyk mieszkania... Ja to wolę.
 — Tym razem pracować będziemy nie dla zysku — odpowiedział Leopold — ale z ostrożności.
 — Cóż mam robić?
 — Nic innego tylko dostarczyć; mi tego, czemby można otworzyć szufladę...
 — Jaką?
 — Bardzo małą...
 — Przypuszczam więc, że zameczek jest bardzo mały, a takie zamki to tandeta...
 — Możesz mi dostarczyć co potrzeba?
 — Ba!... przecież wytrychów nie sprzedają u handlarzy starzyzną... Ale to wszystko jedno, będziesz miał co ci potrzeba... Czy ci pilno?
 — Tak jest.
 — Kiedyż ci tego potrzeba?
 — Na jutro rano, na ósmą...
 — Dobrze... możesz być pewnym...
 — Czyś pewny że nie doznasz zawodu...
 — Jestem tem pewniejszy, że będę sam robił...
 — Ty!...
 — Ja... Kiedyś byłem w terminie u ślusarza i tak samo jak kto inny potrafię się obejść z młotkiem i pilnikiem...
 — A! tak — rzekł Leopold ze śmiechem — więc zajmowałeś się wszelkiemi rzemiosłami!...
 — O! nie jednem i jeszcze wielu spróbuję, aż póki nie znajdę takiego, któreby mi pozwoliło żyć z do-