Strona:Paweł Władysław Fabisz-Wiadomość o szkólności katolickiéj w dekanacie koźmińskim.djvu/11

próżnowanie i szkodliwe onego skutki, dodaje środki do dobrego używania czasu i nabywania cnoty.“
 Wzniosłe myśli zawiera o szkółkach parafialnych list pasterski ś. p. arcybiskupa Leona Przyłuskiego z d. 2 stycznia 1852: „Do wykonania swego planu wychowania zlał Zbawiciel na Apostołów i ich następców Biskupów urząd, który sam na ziemi piastował. Dziekani i rządzący parafii znowu znaczny mają udział w tem świętem urzędowaniu, bo i oni są nauczycielami, kapłanami i pasterzami owieczek ich duchownéj pieczy powierzonych. Są więc najprzód nauczycielami, a nauczycielami ludu z boiskiem na ten cel przez święcenia kościelne upoważnieniem. Szkółka zaś parafialna jest miejscem, gdzie rządzca parafii urzędowanie to szczególniéj dla młodzieży wedle jéj potrzeb w znacznéj części wypełniać powinien: tu bowiem trzeba mu daléj prowadzić, uzupełniać i ile możności ukończyć chrześciańsko-katolickie wychowanie i wykształcenie w domu rodzicielskim rozpoczęte i powzięte. Takie jest właściwe przeznaczenie katolickich szkółek parafialnych: wszystko w nich zmierzać do tego powinno, aby się stały, jak starożytni mawiali, przybytkami Ducha świętego. Ponieważ kościół św. takiego właśnie potrzebuje środka, aby względem młodzieży swemu zadaniu dokładnie odpowiedział, pozakładał szkółki parafialne. W tym też duchu Gnieźnieńska nasza prowincya kościelna starała się od niepamiętnych czasów o zakładanie szkółek w każdej parafii. Wreszcie X. Arcypasterz Mieczysław Halka Hrabia Ledóchowski na trzeciéj Kongregacyi XX. Dziekanów odbytéj w Gnieźnie dnia 26 sierpnia 1868 postanowił, ażeby dzieci najpóźniej w 11 roku przystępowały do pierwszéj spowiedzi, w ciągu roku 4 razy się spowiadały a po upływie roku Komunią św. pierwszy raz przyjmowały.
 Rząd polski uznawał władzę biskupów nad szkółkami i tak samo sądziły władze rządowe innych państw. Wszelako od zeszłego wieku począwszy, zaczęły rządy tę organizacyą