1 A wspomniawszy Bóg na Noego i na wszystkie zwierzęta, i na wszystko bydło, które z nim w korabiu były, przywiódł wiatr na ziemię.
2 I ubyło wody, i zamknione zostały studnie przepaści i upusty niebieskie, i zanamowane zostały dżdże z nieba.
3 I wróciły się wody z ziemi idące i znowu tam wracające się, i poczęły opadać po stu i pięćdziesięciu dniach.
4 I spoczął korab miesiąca siódmego, dwudziestego i siódmego dnia tegóź miesiąca na górach Ararat.
5 Ale wody schodziły i opadały aż do dziesiątego miesiąca; dziesiątego bowiem miesiąca, pierwszego dnia miesiąca, ukazały się wierzchy gór.
6 A gdy minęło czterdzieści dni, otworzywszy Noe okno korabia, które był uczynił,
7 wypuścił kruka, który wyleciawszy, nie wracał się, aż oschły wody na ziemi.
8 Wypuścił też i gołębicę za nim, aby zobaczył, czy już opadły wody na powierzchni ziemi.
9 Ale gołębica, nie znalazłszy, gdzieby odpoczęła noga jej, wróciła się do niego, do korabia; jeszcze bowiem były wody po wszystkiej ziemi; i wyciągnąwszy rękę swoją, uchwycił ją i wziął ją do siebie, do korabia.
10 A poczekawszy jeszcze drugie siedem dni, znowu wypuścił gołębicę z korabia.
11 A ona przyleciała do niego pod wieczór! niosąc gałązkę oliwy z zielonym liściem w ustach swoich. Zrozumiał tedy Noe, że opadły wody na ziemi;
12 poczekał jednakże
