Przejdź do zawartości

Strona:Poezye (Odyniec).djvu/440

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

„I o uchu igielném —
O! i o nieśmiertelnym
Naszym ogniu piekielnym!

„Tam już próżne twe płacze!
Lecz ja wesół poskaczę,
Gdy w nim z tobą. zobaczę
Wszystkie Sknery–Bogacze.“

AMEN.
1847.