Przejdź do zawartości

Strona:Stanisław Karwowski - Historya Wielkiego Księstwa Poznańskiego T2.pdf/241

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

W czasie pobytu w Poznaniu udzielał religii i literatury polskiej w szkole Tekli Herwigowej, a obrany przez powiat inowrocławski, posłował przez trzy lata w Berlinie.
W r. 1853 otrzymał probostwo w Grodzisku. Tam zastał wszystko w opuszczeniu, zaczem sprężyście zabrał się do odnowienia kościoła i aparatów kościelnych, oraz zaprowadzenia nieznanego od dawna w parafii porządku.
W r. 1859 wygłosił w Fryburgu szwajcarskim na kongresie niemieckich katolików pełną siły i ognia mowę o ucisku Kościoła katolickiego w Polsce, a w r. 1861 przemawiał w tym samym przedmiocie w Pradze. W r. 1862 po raz drugi obrany posłem, należał do najbardziej czynnych i wpływowych członków Koła polskiego.
Na życzenie arcybiskupa Przyłuskiego zaczął Prusinowski z wiosną 1860 r. wydawać Tygodnik Katolicki w założonej przez siebie w Grodzisku drukarni. Jaka przeciwko niemu zerwała się burza po ogłoszeniu w Tygodniku Katolickim podczas jego nieobecności i wbrew jego woli słynnego listu O. Hieronima Kajsiewicza, już wspomnieliśmy. Niechęć do niego ustała, gdy po wybuchu powstania ogłosił List otwarty do ojców narodu polskiego, arcybiskupów i biskupów, w którym wzywał ich, aby wspólnie zwrócili się do papieża z prośbą o napiętnowanie wobec całego chrześciaństwa pastwienia się rządu rosyjskiego nad narodem polskim. Jako redaktor Tygodnika Katolickiego częstym podlegał karom pieniężnym i trzykrotnie po kilka tygodni za przestępstwa prasowe w więzieniu przebywać musiał.
Prócz Tygodnika Katolickiego wydawał ks. Prusinowski w swej drukarni grodziskiej rozmaite broszury i książki, jak Język polski w W. Księstwie Poznańskiem wobec prawa pruskiego, za którą to broszurę spotkała go znów kara więzienna, trzytomowy Katechizm Jezuity Tomasza Łęckiego, słynną broszurę hr. Montalemberta La nation en deuil w polskim przekładzie, a zwłaszcza kosztowny przedruk Żywotów Świętych i Kazań Piotra Skargi.
Po kilkunastu latach pobytu w Grodzisku, pragnąc spokojniejszego stanowiska, zgłosił się ks. Prusinowski o wakującą profesurę filozofii przy seminaryum duchownem