Przejdź do zawartości

Strona:Wyznania świętego Augustyna.djvu/484

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.


Rozd. XXIII. Dwojaka jest wątpliwość w tłumaczeniu Pisma ś. 
 367.
Rozd. XXIV. Że z pomiędzy wielu prawdziwych sensów, trudno oznaczyć ten, który miał Mojżesz w swéj myśli 
 — 
Rozd. XXV. Mówi przeciw tym, którzy dumnie utrzymują swoje zdanie, pomiędzy dwoma sensami zarówno prawdziwemi 
 368.
Rozd. XXVI. Że to przystoi Pismu ś., chociaż mieści kilka sensów pod jednemi wyrazami 
 371.
Rozd. XXVII. Pismo święte obfituje w sensa 
 372.
Rozd. XXVIII. O rozmaitych sensach, które nadać można Pismu św 
 373.
Rozd. XXIX. Wielorakim sposobem rzecz jaka może być piérwéj przed drugą rzeczą 
 374.
Rozd. XXX. Pismo ś. wykładać należy w duchu miłości 
 377.
Rozd. XXXI. Mojżesz mógł mieć na uwadze te wszystkie sensa prawdziwe, które słowom jego nadajemy 
 — 
Rozd. XXXII. Duch Ś. przewidział wszystkie sensa prawdziwe 
 378.


Rozd. I. Bóg uprzedza nas dobrodziejstwy swemi 
 381.
Rozd. II. Wszelkie stworzenie wzięło swój byt ze saméj dobroci Boskiéj 
 382.
Rozd. III. Z łaski Bożéj wszystko pochodzi 
 383.
Rozd. IV. Bóg nie z potrzeby, lecz jedynie ze swéj dobroci dał stworzeniom istnienie 
 384.
Rozd. V. O Trójcy Świętéj 
 385.
Rozd. VI. Dla czego napisano, że się Duch Boży unaszał nad wodami 
 386.
Rozd. VII. O skutkach Ducha Świętego 
 — 
Rozd. VIII. Połączenie się istot rozumnych z Bogiem jest jedyną ich szczęśliwością 
 387.
Rozd. IX. Dla czego jedynie o Duchu Ś. powiedziano, że się unosił nad wodami 
 388.
Rozd. X. O szczęśliwości czystych stworzeń 
 389.
Rozd. XI. Że obraz Trójcy jest w człowieku 
 390.
Rozd. XII. Bóg podobnym postępuje sposobem w ustanowieniu kościoła jak w stworzeniu świata 
 391.
Rozd. XIII. Odnowienie nasze nie może być doskonałe w tém życiu 
 392.
Rozd. XIV. Wiarą i nadzieją dusza się umacnia 
 393.