Przejdź do zawartości

Strona:Zielinski Historia Polski-rozdzial5.djvu/009

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

polskiego. Jednakże jej załamania i niepowodzenia, odczuwalne zwłaszcza od połowy 1924 r., nie sprzyjały trwalszej stabilizacji stosunków społeczno-politycznych w kraju. Utrudniała to w niemałej mierze podjęta wkrótce ofensywa kapitału na prawa klasy robotniczej, wyrażająca się w przedłużeniu dnia pracy, redukcjach, obniżkach płac robotniczych, a także w przeprowadzanej usilnie racjonalizacji produkcji, zmierzającej głównie do intensyfikacji wysiłku robotników. W obliczu tych ataków zaostrzył się ich opór, odzwierciedlający się przede wszystkim w walkach strajkowych, które w 1924 r. objęły według oficjalnych danych 564 tys. robotników, to jest jeden z najwyższych wskaźników w całym okresie międzywojennym (por. tab. 7). W 1925 r. liczba ta poważnie zmalała (do 149 tys.), ale napięcie w stosunkach wewnętrznych nadal pozostawało duże. Przyczyniała się do tego w dużym stopniu polityka wzmożonych represji i prześladowań w stosunku do partii rewolucyjnych, z KPP na czele, oraz do mniejszości narodowych.

Tab. 7
Strajki w Polsce w latach 1921—1938

Rok Liczba
strajków
Zakłady objęte
przez strajki
Strajkujący Stracone dni
robocze
w tysiącach
1921
1922
1923
1924
1925
1926
1927
1928
1929
1930
1931
1932
1933
1934
1935
1936
1937
1938
720
800
1263
915
532
590
616
769
494
312
357
504
631
946
1161
2056
2078
1457
9143
8093
7451
5400
1910
2827
3838
5230
4036
1161
1154
6219
7282
9416
11631
22016
25242
9461
479
607
849
564
148
145
235
354
217
47
107
314
343
369
450
671
561
269
4118
4631
6379
6545
1285
1423
2455
2788
994
333
601
2101
3829
2956
2008
3950
3315
1289
Źródło: Mały rocznik statystyczny 1931, s. 108; 1939 s. 284.


Zaznaczający się w tych latach rozwój tendencji radykalno-społecznych w masach nie tylko robotniczych, lecz także chłopskich, wśród mniejszości narodowych, inteligencji, pozostawał m. in. w związku z bardziej elastyczną, jednolitofrontową taktyką stosowaną przez KPRP (która od swego III Zjazdu w marcu 1925 r. przyjęła nazwę Komunistycznej Partii Polski — KPP) od czasu