Przejdź do zawartości

Tao (tłum. Lemański)/LXXIII

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Laozi
Tytuł Tao
Wydawca Tow. Wyd. IGNIS
Data wyd. 1921
Druk Druk J. Buriana
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Jan Lemański
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron


LXXIII.

 
Radością żyć, lub żyć troską rzeszy;
Płynąć na oślep życia potokiem:
Mędrzec, spokojnem patrzący okiem
Na dwa kontrasty bytu — nie śpieszy.

Czegóż bo znęcić ma się urokiem?
Czy go stan jezdny, czy go stan pieszy
Bardziej ten zmartwi, tamten ucieszy?
Ten poniżeniem? ów czemś wysokiem?

Spokojny, cichy, sam, pustelniczy,
Mędrzec od czynu sam się odsądza.
Bo czyn najlepszy ze złem graniczy,
Bo złem jest najszlachetniejsza „żądza“,
Bo tylko ten ktoś zła nie wyrządza,
Kto w dobrodziejstwie nie uczestniczy.




Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Laozi i tłumacza: Jan Lemański.