Przejdź do zawartości

Biblia Gdańska/Księgi Przypowieści Salomonowe 3

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki


Biblia Gdańska - Stary Testament - Księgi Przypowieści Salomonowe

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31


ROZDZIAŁ III.
Uczy, że słowo żywot dawa w Bogu ufać; onego się bać i czcić. Mądrość zaleca, do miłości bliźniego i dobroczynności upomina.

Synu móy! nie zapominay zakonu mego, a przykazań moich niech strzeże serce twoie.
2. Boć długości dni[1] i lat żywota, i pokoiu przyczynią.
3. Miłosierdzie i prawda niech cię nie opuszczaią; uwiąż ie u szyi twoiéy, napisz ie na tablicy serca twoiego.
4. Tedy znaydziesz łaskę i rozum dobry przed oczyma Bożemi i ludzkimi.
5. Ufay w Panu ze wszystkiego serca twego, a na rozumie twoim nie spolegay.
6. We wszystkich drogach twoich znay go, a on prostować będzie ścieszki twoie.
7. Nie bądź mądrym[2] sam u siebie; ale się bóy Pana, a odstąp od złego.
8. To będzie zdrowiem żywotowi twemu, a odwilżeniem kościom twoim.
9. Czci Pana[3] z maiętności twoiéy, i z pierwiastek wszystkich dochodów twoich.
10. A gumna twoie napełnione będą obfitością, i od wina nowego prasy twoie padać się będą.
11. Synu móy! karania[4] Pańskiego nie odrzucay, i nie uprzykrzay sobie ćwiczenia iego;
12. Bo kogo Pan miłuie, tego karze, a to iako oyciec, który się w synu kocha.
13. Błogosławiony człowiek, który znayduie mądrość, i człowiek, który dostanie rostropności.
14. Bo lepiéy nią[5] kupczyć, niżeli kupczyć śrebrem; owszem pożytecznieyszy nad złoto dochód iéy.
15. Droższa iest nad perły, a wszystkie naymilsze rzeczy twoie nie zrównaią z nią.
16. Przedłużenie dni w prawicy iéy, a w lewicy iéy bogactwa i zacność.
17. Drogi iéy drogi roskoszne, i wszystkie ścieszki iéy spokoyne.
18. Drzewem żywota iest tym, którzyby się iéy chwicili; a którzy się iéy trzymaią, są błogosławionymi.
19. Pan mądrością ugruntował ziemię, a rostropnością umocnił niebiosa.
20. Umieiętnością iego rozstąpiły[6] się przepaści, a obłoki rosą kropią.
21. Synu móy! niech to nie odstępuie od oczów twych: strzeż prawdziwéy mądrości i rostropności;
22. I będą żywotem duszy twoiéy, a ozdobą szyi[7] twoiéy.
23. Tedy będziesz chodził bespiecznie[8] drogą twoią, a noga twoia nie potknie się.
24. Ieźli się układziesz, nie będziesz się lękał; a gdy się uspokoisz, wdzięczny będzie sen twóy.
25. Nie ulękniesz się strachu nagłego, ani spustoszenia bezbożników, gdy przyydzie.
26. Albowiem Pan będzie ufaniem twoiém, a nogi twoie będzie strzegł od samołowki.
27. Nie zbraniay się dobrze czynić potrzebuiącemu, gdy cię na to zstanie, abyś dobrze czynił.
28. Nie mów bliźniemu twemu: Idź, a wróć się, a iutroć dam; gdyż to masz u siebie.
29. Nie knuy złego przeciwko bliźniemu twemu, gdyż on z tobą dowiernie mieszka.
30. Nie wadź się z człowiekiem bez przyczyny, ieźliżeć nic złego nie wyrządził.
31. Nie zayrzy mężowi gwałt czyniącemu, a nie obieray żadnéy drogi iego.[9]
32. Albowiem przewrotny iest obrzydliwością przed Panem; ale z szczerymi taiemnica iego;
33. Przeklęctwo Pańskie iest w domu niezbożnika; ale przybytkowi sprawiedliwych błogosławi,
34. Ponieważ[10] on szydzi z pośmiewców, ale pokornym łaskę dawa.
35. Mądrzy dziedzicznie sławę osiędą; ale głupi odniosą zelżywość.




 Prz 2 Prz 3 Prz 4