Przejdź do zawartości

Biblia Gdańska/Księgi Przypowieści Salomonowe 9

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki


Biblia Gdańska - Stary Testament - Księgi Przypowieści Salomonowe

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31


ROZDZIAŁ IX.
Od tego rozdziału IX. aż do XXX. Mądrzec niemal w każdym wierszu nowe rzeczy i nauki podawa.

Mądrość zbudowała dom swóy, i wyciosała siedm słupów swoich;
2. Pobiła bydło swoie, roztworzyła wino swoie, i stół swóy przygotowała;
3. A rozesłała dziéweczki swoie, woła na wierzchach naywyższych mieysc w mieście, mówiąc:
4. Ktokolwiek iest prostakiem, wstąp sam; a do głupich mówi:
5. Póydźcie, iedzcie chléb móy, i piycie wino, którem roztworzyła.
6. Opuśćcie prostotę, a będziecie żyli, a chodźcie drogą rostropności.
7. Kto strofuie naśmiewcę, odnosi hańbę; a kto strofuie niezbożnika, odnosi zelżywość.
8. Nie strofuy naśmiewcę, aby cię niemiał w nienawiści; strofuy mądrego, a będzie cię miłował.
9. Uczyń to mądremu, a mędrszym będzie; naucz sprawiedliwego, a będzie umieiętnieyszym.
10. Początek[1] mądrości iest boiaźń Pańska, a umieiętność świętych iest rozum.
11. Bo przez mię rozmnożą[2] się dni twoie, i przedłużąc się lata żywota.
12. Będzieszli mądrym, sobie będziesz mądrym; a ieźli naśmiewcą, ty sam szkodę odniesiesz.
13. Niewiasta głupia świegotliwa[3] iest, prostaczka, i nic nieumieiąca;
14. A siedzi u drwi domu swego na stołku, na mieyscach wysokich w mieście,
15. Aby wołała na idące drogą, którzy prosto idą ścieszkami swemi, mówiąc:
16. Ktokolwiek iest prostakiem, wstąp sam; a do głupiego mówi:
17. Wody kradzione[4] słodsze są, a chléb pokątny[5] smacnieyszy.
18. Ale prostak nie wie, że tam są[6] umarli, a ci, których wezwała, są w głębokościach grobu.




 Prz 8 Prz 9 Prz 10